بررسي تأثير صداي مداوم بر عملكرد شغلي كاركنان صنايع داروسازي: مطالعه موردي در يك صنعت توليد آمپول و ويال

مقدمه: مواجهه با صدا يكي از مهم ترين مشكلات بهداشتي در صنايع مختلف بويژه صنايع داروسازي مي باشد كه مي تواند در نهايت منجر به اثرات منفي گسترده اي بر نيروي كار و عملكرد شغلي آنان گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط صداي مداوم با عملكرد شغلي كارگران يك صنعت داروسازي و توليد آمپول در ايران انجام پذيرفت. روش كار: اين مطالعه مقطعي بصورت توصيفي تحليلي در سال 1396 و بر روي 100 نفر از شاغلين در مواجهه با صدا در يك شركت آمپول و ويال سازي در ايران انجام پذيرفت. اندازه گيري صدا مطابق با استاندارد ISO 9612:2009 انجام پذيرفت. بمنظور بررسي وضعيت عملكرد شغلي شاغلين نيز از پرسشنامه هرسي و گلداسميت (مدل ACHIEVE) استفاده و هفت بعد تشكيل دهنده اين پرسشنامه و نمره نهايي عملكرد شغلي براي هر فرد تعيين شد. نتايج: نتايج نشان داد كه بين مواجهه با صدا و عملكرد شغلي مجموع شاغلين كليه سالن ها ارتباط معكوس پاييني وجود دارد كه از لحاظ آماري معنادار مي باشد (P-value = 0/01, r^2 = 0/256). همچنين مشخص شد كه ارتباط معكوسي بين مواجهه با صدا و ابعاد هفت گانه وجود دارد اما اين ارتباط فقط براي ابعاد توانايي، وضوح، ارزشيابي از لحاظ آماري معنادار مي باشد (0.05 P-value). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه مواجهه شاغلين صنايع داروسازي و توليدآمپول با صدا در اكثر موارد بالاتر از مقدار مجاز بوده و اين مواجهات باعث اثر منفي بر عملكرد شغلي شاغلين شده است.