بررسي ارتباط ضخامت تاندون سوپرااسپيناتوس در سونوگرافي با آزمون‌هاي باليني و كيفيت عملكردي شانه و نتايج حاصل از MRI در بيماران مبتلا به پارگي نسبي عضله سوپرااسپيناتوس

زمينه و هدف: پارگي نسبي تاندون عضله سوپرااسپيناتوس از شايع ترين علل تاندينوپاتي هاي روتاتوركاف و دردهاي شانه است. در شك به اين اختلال به دنبال شرح حال و معاينه فيزيكي، MRI از روش هاي استاندارد تشخيصي است. با وجود آنكه سونوگرافي مي تواند در تشخيص پارگي هاي كامل سوپرااسپيناتوس آزمون تشخيصي قابل قبولي باشد، ولي در اينكه آيا در پارگي نسبي تاندون هاي شانه، روش تشخيصي قابل قبولي باشد، نظرات مختلفي وجود دارد. لذا بر آن شديم تا با انجام آزمون هاي باليني و كيفيت عملكردي شانه و مقايسه ضخامت تاندون عضله سوپرااسپيناتوس در سونوگرافي با نتايج MRI در بيماران مبتلا به پارگي نسبي تاندون عضله سوپرااسپيناتوس صحت اين روش تشخيصي را ارزيابي نماييم. روش كار: در اين مطالعه مقطعي در فاصله بهمن ماه 1392 تا بهمن ماه 1395، در 58 بيمار با شكايت درد شانه كه معيار هاي ورود به مطالعه را دارا بودند، آزمون هاي عملكرد شانه شامل Jobe، Hawkins، Neer، O Brien، Lift Off و Belly Press انجام شد. كيفيت عملكردي شانه با دو پرسش نامه DASH و WORC سنجيده و ضخامت تاندون سوپرااسپيناتوس با سونوگرافي اندازه گيري شد و پس از آن نتايج با يافته هاي MRI مقايسه و ارتباط آن ها آناليز گرديد. يافته ها: 58 بيمار بررسي شدند كه 81% مؤنث بودند و ميانگين سني بيماران 55.53 سال بود. ضخامت تاندون سوپرااسپيناتوس بر اساس تست كولموگروف - اسميرنوف توزيع نرمال داشت (0.2=p). به همين علت با آناليز واريانس ضخامت تاندون بر اساس نتايج آزمون ها مقايسه شد كه تفاوت معناداري را نشان نمي داد (0.05 p). ارتباط آزمون هاي باليني و كيفيت عملكردي شانه با افزايش ضخامت تاندون عضله سوپرااسپيناتوس بيماران با كمك آزمون رگرسيون بررسي شد كه معنادار نبود (0.05 p). نتايج به دست آمده بر اساس ضخامت سوپرا اسپيناتوس با يافته هاي به دست آمده از MRI مقايسه شد و علي رغم بالاتر بودن متوسط ضخامت تاندون عضله در موارد پارگي نسبي تاندون عضله سوپرااسپيناتوس، تفاوت معني داري مشاهده نشد (0.05 p). نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، در موارد پارگي هاي نسبي تاندون عضله سوپرااسپيناتوس علاوه بر آزمون هاي باليني و بررسي كيفيت عملكردي، جهت تأييد تشخيص انجام آزمون هاي پاراكلينيك چون MRI و سونوگرافي لازم است.