تأثير شش هفته بازي فوتبال در زمين‌هاي كوچك بر طول تلومر و بيان ژن TRF2 مردان ميان‌سال

زمينه و هدف: طول تلومرهاي لكوسيتي نشانگر زيستي است كه در تشخيص طول عمر سلول از آن استفاده مي شود. محافظت از تلومرهاي انساني به 2TRF به عنوان يكي از زير واحدهاي مجموعه پروتئيني شلترين وابسته است. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير شش هفته بازي فوتبال در زمين هاي كوچك بر طول تلومر و بيان ژن 2TRF مردان ميان سال بود. روش كار: پژوهش حاضر نيمه تجربي است و جامعه آماري آن را افراد ميان سال 35 تا 41 ساله تشكيل مي دادند. آزمودني ها به طور تصادفي در گروه هاي كنترل و تمرين جاي گرفتند و گروه تمرين مطابق با پروتكل به مدت شش هفته و در هر هفته دو جلسه 45 دقيقه اي به بازي فوتبال پرداختند. براي سنجش طول تلومر و بيان ژن 2TRF از روش Real Time PCR، درصد چربي از كاليپر و حداكثر اكسيژن مصرفي از آزمون ميداني راكپورت و براي تحليل داده ها از آزمون هاي آماري t مستقل و همبسته با نرم افزار 25 SPSS در سطح معناداري 0.05 p استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد پس از شش هفته بازي فوتبال در زمين هاي كوچك، درصد چربي، حداكثر اكسيژن مصرفي و بيان ژن TRF2 تغيير معناداري را نشان دادند (0.05 p)؛ اما در طول تلومر تغيير معناداري ديده نشد (0.05 p). نتيجه گيري: به نظر مي رسد بازي فوتبال در زمين هاي كوچك بر طول تلومر مردان ميان سال تأثير ندارد ولي بر بيان ژن 2TRF آن ها تأثير دارد؛ بنابراين با احتياط مي توان گفت، اين نوع تمرين به نوعي بر محافظت از كروموزوم هاي افراد ميان سال مؤثر است.