بررسي پيوستگي در گفتمان روايتي كودكانِ تك‌زبانۀ فارسي‌زبانِ مبتلا به اختلالِ طيفِ اُتيسم با عملكرد بالا

Investigating Coherence in Narrative Discourse of Monolingual Farsi-speaking Children with High-functioning Autism Spectrum Disorder

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي توانايي كودكان تك‌زبانۀ فارسي‌زبان مبتلا به اختلالِ طيفِ اُتيسم در روايت داستان پيوسته است. به اين منظور، 18 كودك پسر تك‌زبانۀ فارسي‌زبان مبتلا به اختلال طيفِ اُتيسم با عملكرد بالا (با ميانگين سني 8 سال و 2 ماه) و 18 كودك پسر داراي رشد زباني طبيعي (با ميانگين سني 7 سال و 3 ماه) كه برحسب توانايي‌هاي شناختي و زباني با يكديگر همتا شده بودند، با يكديگر مورد مقايسه قرار گرفتند. دو گروه با استفاده از داستان مصور «قورباغه! كجائي؟» ترغيب به روايت داستان شدند. پيوستگي داستان برحسب طول داستان، تنوع واژه‌هاي موجود در داستان، جملات علّي و شبكۀ علّي مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين دو گروه از نظر طول داستان و تنوع واژه‌هاي موجود در داستان و همچنين، ازنظر جملات علّي با نشان‌گذاري آشكار تفاوت آماري معني‌داري وجود ندارد p<0/05)). نتايج پژوهش نشان داد كه داستان‌هاي روايتشده توسط كودكان مبتلا به اختلالِ طيفِ اُتيسم ازنظر پيوندهاي علّي ضعيف‌تر و از پيوستگي كمتري برخوردار بودند. باوجود اين، اين تفاوت ازنظر آماري معني‌دار نبود. در نهايت، مي‌توان نتيجه گرفت كه انگارۀ شبكۀ علّي راهي ديگر براي بررسي پيوستگي داستان از طريق بررسي نحوۀ ارتباط اطلاعات در سطحي عميق‌تر فراهم مي‌كند.

The aim of the present study is to investigate the ability of monolingual Farsi-speaking children with high-functioning autism spectrum disorder in the narration of story. To this aim, 18 monolingual Farsi-speaking male student with high-functioning autism spectrum disorder (with a mean age of 8 years and 2 months) and 18 normal monolingual Farsi-speaking male students (with a mean age of 7 years and 3 months) were selected. The students were matched on their cognitive and language abilities. Both groups were encouraged to narrate stories based on a picture story book. Their coherence was investigated on the basis of length of the story, variety of words, causal sentences, and causal networks. Findings did not indicate a statistical significant difference between the two groups in the basic narrative measures and in overtly causal sentences (p<0.05). The results of the study showed that the stories narrated by high-functioning autism spectrum disorder group were less causally connected and less coherent. However, this difference was not statistically significant. On the whole, it can be concluded that causal network model is an alternative way for investigating narrative coherence by examining how narrative information is interconnected at a deeper level.