عوامل مرتبط با اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده از پوكي استخوان در دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي دخترانه؛ مطالعه موردي شهر قزوين

اهداف: دوران نوجواني يك مرحله حياتي براي اجراي مداخلات بهداشتي به‌منظور ايجاد يك شيوه زندگي سالم و از جمله پيشگيري از پوكي استخوان است. لذا اين مطالعه با هدف تعيين عوامل موثر بر اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده از پوكي استخوان در دانش‌آموزان دختر دبيرستاني انجام گرفت.ابزار و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي در سال 1398 در بين 372 دانش‌آموز دختر دبيرستان‌هاي شهر قزوين كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه‌اي شامل اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسش‌نامه رفتارهاي پيشگيري‌كننده از پوكي استخوان بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 23 و با به‌كارگيري آمارهاي توصيفي و رگرسيون لجستيك مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين نمره كلي اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده از پوكي استخوان در دانش‌آموزان 5.62 ±22.43 از 36 و در سطح پايين بود. متغيرهاي سطح تحصيلات مادر (0.042=p) و ارزيابي از وضعيت سلامت خود (0.039=p)، از عوامل موثر بر اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده بودند، به‌طوري كه شانس داشتن سطح مطلوبي از اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده در دانش‌آموزان داراي مادر با سطح تحصيلات دانشگاهي و ديپلم، به‌ترتيب 2.20 و 1.50 برابر دانش‌آموزان داراي مادر زير ديپلم بود. همچنين شانس داشتن سطح مطلوبي از اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده در دانش‌آموزان با ارزيابي خوب، متوسط و بد از وضعيت سلامت خود به ترتيب 0.67، 0.46 و 0.33 برابر دانش‌آموزان با ارزيابي خيلي بد از وضعيت سلامت خود بود. نتيجه‌گيري: سطح تحصيلات مادر و و ارزيابي دانش‌آموزان از وضعيت سلامت خود از عوامل موثر بر اتخاذ رفتارهاي پيشگيري‌كننده از پوكي استخوان در بين دانش‌آموزان دختر هستند