عنوان مقاله :
بررسي سنجشي مضمون و سبك در حكايات و حكمتهاي گلستان و بهارستان بر اساس كاركرد تجربيِ فرانقش انديشگان
عنوان به زبان ديگر :
A Comparative Study of Style and Content in Golestan & Baharestan on the Basis of Ideational Metafunction
پديد آورندگان :
ايشاني، طاهره پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي - ربان و ادبيات فارسي، تهران، ايران , برزگري، زينب پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي - ربان و ادبيات فارسي، تهران، ايران
كليدواژه :
گلستان , بهارستان , دستور زبان نقش‌گراي نظاممند , فرانقش انديشگاني
چكيده فارسي :
در دستور زبان نظاممند نقش‌گرا براي تحليل گفتمان سه فرانقش متني، بينافردي و انديشگاني در نظر گرفته مي‌شود. فرانقش انديشگاني به دو كاركرد تجربي و منطقي تقسيم مي‌شود. در كاركرد تجربي، زبان تجربيات دنياي بيرون خود را بيان مي‌كند. محصول اين كاركرد در جمله، گذرايي است كه براي مشخص نمودن انواع متفاوت فرايندها در جمله -كه در فعل نمود مي‌يابد- به كار مي‌رود. در پژوهش حاضر به روش تحليلي- آماري، پس از انتخاب تصادفيِ حكايات و حكمت‌هايي در گلستان و بهارستان -كه از نظر موضوع مشترك بودند- به بررسي تفاوت‌هاي كاربست فعل در دو متن، با استفاده از كاركرد تجربي در فرانقش انديشگاني پرداختيم. با وجود تفاوت‌هاي معني‌داري كه در سبك نگارش سعدي و جامي وجود دارد، نتايج حاصل از مقايسه قسمتهاي منتخب، بيانگر كاربست كمتر فرايندهاي رفتاري و وجودي، و بسامد بيشتر فرايندهاي رابطه‌اي و مادي است. بر اين اساس ميتوان گفت سعدي و جامي در اين دو اثر به بحث دربارة ريشه و اساس مسايل و مباحث نپرداختهاند، بلكه متناسب باموضوع و مضمون به چگونگي رفتار كنشگران و همچنين روايت رخدادهايي در خصوص اين چگونگي‌ها توجّه بيشتري نشان دادهاند. اين امر حاكي از اين است كه ميزان استفاده از انواع فرايندهاي مختلف، بيشتر به محتوا و مضمون دو اثر وابسته است تا سبك نگارش و ويژگي‌هاي زباني آن‌ها.
چكيده لاتين :
For the analysis of any text based on Systemic Functional Grammar (SFG), three matafunctions are considered: textual, interpersonal, and ideational. The ideational matafunction is divided into experiential and logical functions. In experiential function, language expresses the experiences of the outside world. The product of this function is transitivity that is used to specify different types of processes found in the verb. In the present study, after analyzing randomly selected anecdotes and wisdoms in Golestan and Baharestan, the differences between the applications of verbs in the two texts were analyzed using experiential function. Despite the significant differences in Sa’di and Jami’s writing style, the results of comparing selected parts indicated less application of behavioral and existential processes, and more frequency of relational and material processes. As a result, it may be concluded that although Sa’di and Jami have not discussed the origins of the issues in the two works, they have given greater consideration to the actors’ behavior as well as their account of events. It suggests that the use of different types of processes depends more on the content of the two works than on their writing style and linguistic characteristics.
