بررسي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت بهورزان خانه‫هاي بهداشت شهرستان‫هاي خلخال و كوثر در سال 1395

زمينه و هدف: سبك زندگي ارتقادهنده سلامتي شامل اقدامات و عقايدي است كه افراد را متقاعد به سالم ماندن و محافظت از آنها در مقابل بيماري‫ها مي‫كند. اين مطالعه جهت بررسي برخي از ابعاد سبك زندگي بهورزان خانه‫هاي بهداشت شهرستان خلخال و كوثر انجام شد. روش كار: اين مطالعه مقطعي با شركت 120 نفر از بهورزان شهرستان‫هاي خلخال و كوثر انجام شد. جهت گردآوري داده‫ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيكي و پرسشنامه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت والكر استفاده گرديد. داده‫ها با روش‫هاي آمار توصيفي و آزمون‫هاي آماري t مستقل، ANOVA، آزمون نيرومند وِلچ و آزمون تعقيبي توكي، با استفاده از نرم افزار SPSS20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سن شركت كنندگان 6.4 ±40 بود و اكثريت آنها را زنان تشكيل مي‫دادند (66%). امتياز كلي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت 0.65±2.3 بود. بالاترين و پايين‫ترين امتياز بترتيب در بعد خود شكوفايي (0.61±3.05) و حمايت بين فردي (0.76 ±1.90) مشاهده شد. از بين ابعاد مختلف سبك زندگي، بُعد »فعاليت بدني « با متغير سن، بعد »حمايت بين فردي « با متغيرهاي جنسيت و وضعيت تأهل، بعد »خودشكوفايي « با متغير جنسيت و امتياز كلي سبك زندگي با متغير سابقه كار رابطه معني داري را نشان دادند. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، رفتارهاي ارتقادهنده سلامت در بهورزان خانه هاي بهداشت نسبت به مطالعات مشابه انجام شده وضعيت مطلوبي نداشت. ابعاد مختلف سبك زندگي شركت كنندگان با برخي متغيرهاي دموگرافيكي شامل سن، جنس و وضعيت تأهل رابطه معني داري نشان داد. در هر دو جنس پايين‫ترين امتياز در بعد »حمايت بين فردي « مشاهده شد.