تاثير درمان مثبت‌نگري وجودگرا و درمان مثبت‌نگر ايراني- اسلامي بر اضطراب و افسردگي دانش‌آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي

اهداف: يكي از حوزه هايي كه دختران دانش آموز داراي اضطراب اجتماعي نيازمند ياري رساني هستند، تضعيف اضطراب و افسردگي آنها است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير درمان مثبت نگر وجودگرا و درمان مثبت نگر ايراني اسلامي بر اضطراب و افسردگي دانش آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي بود. مواد و روش ها: پژوهش نيمه آزمايشي حاضر با طرح پيش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل در سال ۱۳۹۶ بين ۴۵ نفر از دانش آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي مقطع متوسطه دوم شهر اردستان كه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند، اجرا شد. سپس به صورت تصادفي در گروه درمان مثبت نگري وجودي، گروه درمان مثبت نگر ايراني اسلامي و گروه كنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. از پرسش نامه اضطراب و افسردگي بك به عنوان ابزار استفاده شد. گروه درمان مثبت نگري وجودگرا، ۱۰ جلسه ۹۰دقيقه اي به صورت گروهي و گروه مثبت نگر ايراني اسلامي، ۱۱ جلسه ۹۰دقيقه اي به صورت هفته اي يك جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. داده ها با نرم افزار SPSS ۲۰ از طريق آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري با اندازه گيري هاي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني تحليل شدند. يافته ها: بين درمان مثبت نگري وجودگرا و مثبت نگر ايراني اسلامي با گروه كنترل در اضطراب و افسردگي در پس آزمون تفاوت معني داري وجود داشت (۰/۰۰۱=p). درمان مثبت نگر ايراني اسلامي نسبت به درمان مثبت نگري وجودگرا در افسردگي داراي تفاوت معني داري بود (P 0/05). نتيجه گيري: درمان مثبت نگري وجودگرا و مثبت نگر ايراني اسلامي باعث كاهش اضطراب دانش آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي مي شود. همچنين درمان مثبت نگر ايراني اسلامي نسبت به درمان مثبت نگري وجودگرا تاثير بيشتري در كاهش افسردگي اين دانش آموزان دارد.