نقش فضاي شهري بر زندگي روزمره كارتن خواب هاي شهر تهران

The role of urban area on Homeless people’s daily life in Tehran

تحقيق حاضر با هدف نقش فضاي شهري بر زندگي روزمره كارتن خواب هاي شهر تهران انجام شده است. روش تحقيق تركيبي و با چارچوب مصاحبه نيمه ساختار يافته كه بر اساس نظريه زندگي روزمره گافمن و رويكرد بوم شناسي شهري طراحي شده، اجرا گرديده است. داده هاي گردآوري شده از بخش كيفي با تكنيك مصاحبه و مشاهده و با استفاده از روش تحليل محتوا تحليل و در قالب جداول ارائه شده است. در بخش كمي تحقيق نيز پرسشنامه اي بر اساس همين نظريه طراحي شده و اطلاعات لازم به شيوه مصاحبه اي توسط محقق جمع آوري گرديده است. شيوه تحليل داده ها نيز به روش آماري، در قالب جداول توصيفي و استنباطي آورده شده است. نتايج نشان مي دهد كه محيط هاي انسان ساز بيش از محيط هاي طبيعي زمينه را براي بروز انحراف و كجروي مهيا مي كنند و مهاجرت به عنوان يكي از عوامل مهم در انتقال خرده فرهنگ هاي مختلف به كلان شهرها، نقش مهمي دارد. مهاجرت نيز با كارتن خوابي رابطه معناداري را نشان داده؛ بنابراين ميزان محروميت هاي اجتماعي و حمايت هاي اجتماعي مي توانند عوامل مستعد كننده گرايش به كارتن خوابي باشند كه در جامعه مقصد براي مهاجران با عدم تعادل همراه است.

This research has been conducted with the aim of examining the role of urban area on the daily life of the homeless people in Tehran. The research method is mixed with a semi-structured interview framework designed on the base of the theory of everyday life of Goff man and the urban ecology approach. The collected data from the qualitative section are presented using interview, observation and content analysis. In the quantitative part of the research, a questionnaire was designed based on this theory and the information was gathered by the researcher in an interview form. The method of data analysis is presented statistically in the form of descriptive and inferential tables. The results show that, human-made environments provide the context for distortion and disturbance more than natural environments, and migration as an important factor in the transfer of different subcultures to metropolitan areas, has an important role. Immigration also shows a meaningful relationship with homelessness; therefore, social deprivation rates and social support can be predisposing factors for homelessness that are associated with imbalance in the destination community for immigrants.