ارتباط بين سطح فعاليت بدني و عوامل خطرزاي قلبي‌عروقي در مردان سالمند

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين سطح فعاليت بدني و عوامل خطرزاي قلبي -عروقي در مردان سالمندان بود. مواد و روش ها: جامعه آماري اين تحقيق كليه مردان سالمند شهرستان كرمانشاه بودند. سپس 123 نفر آزمودني مرد سالمند با ميانگين سني 3/58 ± 63/5 سال، قد 7/83 ± 174/11 سانتي متر، وزن 8/13 ± 84/23 كيلوگرم و شاخص توده بدن 4/2 ± 27/74 كيلو گرم بر متر مربع به صورت نمونه گيري خوشه اي و تصادفي انتخاب شدند. آزمودني ها پرسش نامه مربوط به سلامتي، فرم رضايت نامه و پرسش نامه سطح فعاليت بدني (Beack) را تكميل كردند. اندازه گيري هاي تحقيق بدين قرار بودند: تعيين وزن بدن، قد، شاخص توده بدن (BMI)، تخمين درصد چربي بدن، نسبت دور كمر به لگن (WHR) و تعيين برخي از عامل هاي خطرزاي CHD (كلسترول (TC)، تري گليسيريد (TG)، ليپوپروتئين كم چگال (LDL)، ليپوپروتئين پر چگال (HDL)، فشار خون سيستوليك (SBP) و فشار خون دياستوليك (DBP). براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي مناسب شامل آزمون كولموگروف اسميرنوف و همبستگي پيرسون در سطح معني داري 05/0 استفاده مي شود. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه بين سطح فعاليت بدني با درصد چربي بدن، شاخص توده بدن (BMI)، نسبت دور كمر به لگن (WHR)، كلسترول (TC)، تري گليسيريد (TG)، ليپوپروتئين كم چگال (LDL)، فشار خون سيستوليك (SBP) و فشار خون دياستوليك (DBP) ارتباط معكوس و معني داري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه سطح فعاليت بدني رابطه مثبت و معني داري با سطح ليپوپروتئين پر چگال (HDL) داشته است. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه شييوع عوامل خطرزايي قلبيعروقي و فشار خون بالا در سالمندان بيش از حد انتظار است. همچنين اين مطالعه مشخص كرد كه افزايش در سطوح فعاليت بدني مي تواند در كاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي ndash;عروقي موثر باشد، پيشنهاد مي شود كه از طريق راه كارهاي مختلف مانند برگزاري كارگاه هاي آموزشي، برگزاري جلسات سخنراني در مورد فوايد فعاليت ورزشي منظم و افزايش مشاركت در فعاليت ورزشي مي تواند روشي براي ارتقاء سطح سلامتي و كاهش بيماري هاي قلبي عروقي در آنان باشد.