مقايسه سلامت رواني مردان سالمند در سه گروه ورزشكار و فعال و غيرفعال

اهداف: هدف پژوهش حاضر مقايسه سلامت رواني و خرده مقياس هاي آن بين مردان سالمند ورزشكار و فعال و غيرفعال بود. بدين منظور 150 نفر از مردان سالمند در قالب سه گروه ورزشكار، فعال و غيرفعال انتخاب و اقدام به تكميل پرسش نامه هاي مربوطه نمودند. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع همبستگي است. براي سنجش سلامت روان آزمودني ها از پرسش نامه سلامت رواني 28GHQ استفاده شد. همچنين براي گمارش افراد سالمند به دو گروه فعال و غير فعال از دو پرسش نامه فعاليت جسماني يال و پرسش نامه ميزان فعاليت بدني بك استفاده شد. گروه ورزشكار از بازيكنان بالاي60 سال تيم هاي پيشكسوتان رشته ورزشي فوتبال شهر تهران انتخاب شدند. براي مقايسه ميانگين گروه ها از تحليل واريانس يك راهه استفاده شد. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه سلامت رواني و دو خرده مقياس اضطراب و كاركرد اجتماعي و همچنين ميزان فعاليت بدني هر سه گروه نسبت به يكديگر تفاوت معني داري داشت (0/01 P). دو خرده مقياس علائم جسماني و افسردگي بين گروه فعال و گروه ورزشكار با گروه غيرفعال تفاوت معني داري را نشان داد (0/01 P) ولي بين گروه ورزشكار و فعال، اختلاف مذكور، معني دار نبود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه برنامه هاي حركتي و ورزشي متناسب با ويژگي هاي ساختاري و روانشناختي سالمندان، علاوه بر تأمين سلامت جسماني، فرد سالمند را از لحاظ رواني براي زندگي هرچه بهتر و سالم تر آماده مي كند.