تبيين عملكرد مراقبتي در سراي سالمندان: يك مطالعه كيفي

اهداف: افزايش جمعيت سالمندان در سال هاي اخير باعث شده تا ميزان بيماري هاي مزمن و در نتيجه نياز به مراقبت در آن ها افزايش چشمگيري پيدا كند. از آنجايي كه به دلايل مختلف تعدادي از سالمندان نياز دارند تا براي مراقبت به سراي سالمندان منتقل شوند، شناسايي عملكرد مراقبتي اين مراكز الزامي است و پژوهش حاضر با اين هدف انجام گرفته است. مواد و روش ها: در اين پژوهش كه به صورت كيفي انجام شد، 23 مصاحبه نيمه ساختارمند 14 سالمند و 7 مراقب و 2 مدير) در سه سراي سالمندان در شهر اصفهان به عمل آمد. تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل محتواي سنتي انجام شد كه جهت تعيين مفاهيم اصلي، مصاحبه ها به دقت بررسي و كدگذاري اوليه شد. اين كدها چندين بار مورد بازبيني و ارزيابي و طبقه بندي قرار گرفت تا به اشباع اطلاعات منجر شد و در نهايت زير طبقات و طبقات اصلي بدست آمد. آناليز داده ها به طور مداوم و هم زمان با جمع آوري داده ها انجام شد. يافته ها: پس از كدگذاري اوليه، تعداد 595 كد اوليه استخراج شد كه در نهايت تعداد 9 زيرطبقه و 2 طبقه ي اصلي با عناوين مراقبت هاي در دسترس و رفع تكليف حاصل شد. نتيجه گيري: مراقبت هاي ارائه شده بيشتر براساس اقدامات روتين و با توجه به جنبه هاي جسمي و رفع نيازهاي آني سالمندان بود، اگرچه به جنبه هاي رواني نيز پرداخته مي شد. يافته هاي اين مطالعه براي مديران و برنامه ريزان مراقبتي در سراي سالمندان به عنوان راهنما جهت در نظر داشتن نيازهاي جسماني و رواني سالمندان كارايي دارد; همچنين بر نياز به آموزش هاي باليني جهت پرسنل و تدوين پروتكل هاي درماني و نظارتي نيز تأكيد مي كند.