نقش عملكرد توجه در پيش‌بيني كيفيت خواب و كيفيت زندگي در سالمندان

اهداف امروزه به دليل بالارفتن اميد به زندگي به پديده سالمندي بيش از پيش توجه مي شود. اين پژوهش با هدف بررسي نقش عملكرد توجه در پيش بيني كيفيت خواب و كيفيت زندگي در سالمندان بيشتر از 60 سال انجام گرفت. مواد و روش ها طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي سالمندان مرد بيشتر 60 سال ساكن در سراي سالمندان شهر اردبيل در سال 1396 بود كه از بين آن ها نمونه اي به حجم 200 نفر به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شد. براي جمعآوري اطلاعات از پرسش نامه كيفيت خواب پتزبورگ، پرسش نامه خلاصه شده كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت و آزمون استروپ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون و نسخه 21 نرم افزار SPSS تحليل شد. يافته ها يافته ها نشان داد ميانگين و انحراف استاندارد سني آزمودني ها 6.576±66.47 و متغيرهاي كيفيت زندگي و كيفيت خواب به ترتيب 21.41±73.95 و 6.36±5.55 و ميانگين و انحراف استاندارد كارت هاي استروپ، شامل خطا 8.52±6.54، صحيح 7.37±94.48، واكنش 61.33±121.56 و تداخل 58.08±50.44 است. نتيجه آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون نشان داد بين عملكرد در آزمون استروپ و نحوه توجه با كيفيت خواب و كيفيت زندگي رابطه مستقيم معني داري وجود دارد (0.01 P) و نحوه عملكرد توجه در آزمون استروپ قادر به پيش بيني كيفيت خواب (P 0.01, β=0.351) و كيفيت زندگي (P 0.001, β=0.308) است. نتيجه گيري نتيجه پژوهش نشان داد بين كيفيت خواب و كيفيت زندگي با عملكرد توجه در آزمون استروپ رابطه مستقيم وجود دارد. با توجه به اين يافته ها مي توان با برگزاري كلاس هاي آموزشي و انجام گروه درماني هاي مختلف ميزان عملكرد توجه را در سالمندان بهبود بخشيد تا بدين وسيله به طور غيرمستقيم ميزان كيفيت زندگي را افزايش داد و كيفيت خواب را بهبود بخشيد.