بررسي شيوع اختلالات خواب و پيش‌بيني‌كننده‌هاي آن در سالمندان مقيم سراي سالمندان شهر اهواز در سال 1396

اهداف كيفيت خواب شاخصي است كه در بسياري از بيماري هاي سالمندان به آن توجه مي شود. با افزايش سن تغييراتي در كيفيت و ساختار خواب ايجاد مي شود كه به بروز اختلالات خواب و شكايات ناشي از آن منجر ميشود. اين مطالعه با هدف تعيين شيوع اختلالات خواب و پيش بيني كننده هاي آن در سالمندان انجام شد. مواد و روش ها اين مطالعه مقطعي با حجم نمونه 130 نفر از سالمندان مقيم سراي سالمندان شهر اهواز كه به روش نمونه گيري دردسترس و با توجه به معيارهاي ورود و خروج انتخاب شدند، در سال 1396 انجام شد. اطلاعات از طريق پرسش نامه هاي كيفيت خواب پيتزبورگ، سلامت عمومي (فرم 12 سوال گلدبرگ)، پرسش نامه درد زانو، حمايت اجتماعي و فهرست ويژگي هاي جمعيت شناختي گردآوري شد. داده ها با استفاده از تحليل رگرسيون خطي گام به گام ، آمار توصيفي و از طريق نسخه 22 نرم افزار SPSS تحليل شد. يافته ها از ميان 130 نفر از افراد تحت مطالعه 86 نفر (66.2 درصد) زن و 44 نفر (33.8 درصد) مرد بودند و متوسط سن افراد 7.8±68 سال بود. بين افراد تحت مطالعه 13.8 درصد اختلال خواب در سطح پايين، 81.5 درصد اختلال خواب در سطح متوسط و 4.6 درصد اختلال خواب در سطح شديد داشتند. با توجه به مدل رگرسيون برازش يافته (F=7.24; P 0.001) مشخص شد كه چندابتلايي (0.20= β)، حمايت اجتماعي ادراك شده (0.26= β)، خشكي مفصل (0.25= β) و درد زانو (0.24= β) از تعيين كننده هاي مؤثر و معنادار اختلال خواب سالمندان هستند و حدود 18.9 درصد از تغييرات اين متغير را تبيين كردند. نتيجه گيري نتايج مطالعه نشان داد 86.1 درصد سالمندان اختلال خواب دارند و حمايت اجتماعي درك شده، خشكي مفصل و درد زانو و چندابتلايي از تعيين كننده هاي اختلال خواب سالمندان هستند.