تأثير 12 هفته تمرينات ثباتي گردن، ثبات مركزي و تركيبي بر درد و ناتواني سالمندان مبتلا به گردن‌درد مزمن غير‌اختصاصي: يك مطالعه كارآزمايي باليني

اهداف اين تحقيق بررسي تأثير 12 هفته تمرينات ثباتي گردن، ثبات مركزي و تركيبي بر درد و ناتواني افراد مبتلا به گردن درد مزمن غيراختصاصي در بين سالمندان شهر تهران بوده است. مواد و روش ها اين مطالعه، از نوع كارآزمايي باليني اُپن ليبل 12 هفته اي بود. 18 سالمند مبتلا به گردن درد مزمن به صورت تصادفي در سه گروه تمرينات اختصاصي ثباتي گردن (6 نفر)، تمرينات اختصاصي ثبات مركزي (6 نفر) و تمرينات تركيبي (6 نفر) قرار گرفتند. با استفاده از شاخص هاي مقياس آنالوگ بصري ، پرسش نامه شاخص ناتواني گردن و پرسش نامه مقياس درد و ناتواني گردن شدت درد و ناتواني گردن قبل از شروع تمرينات، در پايان هفته هشتم و يك هفته پس از پايان اجراي تمرينات اندازه گيري شدند. براي بررسي اثر زمان، از آزمون آناليز واريانس اندازه هاي تكراري و براي تحليل داده ها از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها ميانگين نمره درد قبل و بعد از مداخله درماني در گروه درمان ثبات گردني با استفاده از شاخص هاي مقياس آنالوگ بصري، پرسش نامه شاخص ناتواني گردن و پرسش نامه مقياس درد و ناتواني گردن به ترتيب 08.58±6.0 و 0.52±4.83، 2.86±49.17 و 2.79±39.17 و 2.11±56.42 و 1.64±50.03 به دست آمد كه اختلاف هر دو گروه معنادار بوده است (P 0.05). نمره درد قبل و بعد از مداخله درماني در گروه درمان ثبات مركزي به ترتيب 0.55±6.00 و 0.2±4.92، 1.86±49.67 و 1.94±39.17، و 2.44±56.01 و 1.16±48.92 به دست آمد كه اختلاف بين آن ها معنادار بوده است (P 0.05). همچنين نمره درد قبل و بعد از مداخله درماني در گروه درمان ثبات تركيبي به ترتيب 0.45±6.00 و 0.32±4.00، 2.23±49.83 و 17.86±37.2 و 0.28±55.25 و 1.44±47.51 به دست آمد كه اختلاف هر دوتايي آن ها معنادار بود (P 0.05). از بين متغير هاي زمينه اي نيز جنسيت (F=21.6, P=0.02) اثر معناداري در كاهش درد سالمندان نشان داد، در حالي كه ديگر متغير ها به عنوان عامل معناداري در كاهش درد شناخته نشدند (P 05.0). نتيجه گيري يافته هاي اين پژوهش نشان داد 12 جلسه تمرينات ثبات گردني، مركزي و تركيبي در ناحيه گردن مي تواند در بهبود تحمل و درد سالمندان با گردن درد مزمن غيراختصاصي مؤثر باشد.