تأثير تمرين‌هاي نوروفيدبك بر عملكرد و زمان واكنش افراد با مشاغل حساس

مقدمه: رسيدن به عملكرد بهينه به همراه بهبود زمان واكنش از مهم ترين اهداف هنرمندان، ورزشكاران، نظاميان و ساير مشاغلي است كه نياز به اجراي دقيق و بدون اشتباه دارند و بيش از هر چيزي آنها را به تلاش و تمرين وا مي دارد. يكي از روش هاي مورد استفاده روانشناسان براي رسيدن به عملكرد بهينه و اوج اجرا، آموزش نوروفيدبك است. اين پژوهش با هدف مطالعه ي تأثير آموزش افزايش موج SMR (sensori motor rhythm: 1215 Hz) بر عملكرد اجرايي و زمان واكنش افراد با مشاغل حساس انجام شد. روش بررسي: در اين طرح نيمه آزمايشي پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل، 36 داوطلب شركت كننده به صورت تصادفي در سه گروه آزمايشي (نوروفيدبك واقعي)، پلاسبو (نوروفيدبك ساختگي) و كنترل قرارگرفتند. از آنجا كه داوطلبان شركت كننده از گروه هاي مختلف بودند، براي هماهنگ شدن گروه ها از آموزش تنيس روي ميز جهت ارزيابي عملكرد اجرا استفاده گرديد. ابتدا هر سه گروه از نظر عملكرد اجراي تنيس روي ميز و زمان واكنش ارزيابي شدند، سپس دو گروه آزمايشي و پلاسبو به مدت 20 جلسه تحت آموزش نوروفيدبك (واقعي و ساختگي) قرار گرفتند و نيز به هر سه گروه هم زمان آموزش تنيس روي ميز توسط مربيان حرفه اي در 20 جلسه داده شد. شركت كنندگان دو مرتبه در نيمه و پايان دوره، مورد ارزيابي عملكرد اجرا و دو مرتبه در ابتدا و انتهاي دوره مورد ارزيابي زمان واكنش قرار گرفتند. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و تفاضل پيش آزمونپس آزمون نشان داد آموزش نورفيدبك با افزايش SMRبر عملكرد اجرايي و زمان واكنش آزمودني ها تأثير دارد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت اين روش بر عملكرد و زمان واكنش افراد، اين مطالعه نشان داد كه نوروفيدبك مي تواند به عنوان يك روش مؤثر براي دستيابي به عملكرد بهينه مورد استفاده قرار گيرد.