بررسي فراواني دردهاي اسكلتي عضلاني پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آجا- تهران

مقدمه: تعيين شيوع و فراواني اختلالات اسكلتي عضلاني در مشاغل پرخطر كه با حداقل هزينه صورت مي گيرد، در تشخيص به موقع اين اختلالات، شناسايي فاكتورهاي خطر و ارائه راهكارهاي مؤثر در پيشگيري و درمان آنها نقش مهمي دارد. هدف از اين مطالعه، تعيين فراواني دردهاي عضلاني اسكلتي در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي ارتش جمهوري اسلامي ايران بود. روش بررسي: 200 نفر از افراد كادر پرستاري (74% زن و 26% مرد، ميانگين سني 7 ±06/33 سال) بيمارستان هاي تحت پوشش ارتش جمهوري اسلامي ايران در تهران جهت تعيين فراواني اختلالات اسكلتي عضلاني، پرسشنامه نورديك را تكميل نمودند. همچنين با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، اطلاعات مربوط به BMI، سن، وضعيت تأهل و سابقه كار به دست آمد. داده ها توسط آزمون هاي آماري تي زوجي، كاي دو و آناليز واريانس يك طرفه با استفاده از نرم افزارSPSS تجزيه و تحليل شد. يافته ها: يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه فراواني بيماري هاي اسكلتي عضلاني در پرستاران شامل: كمردرد 8/47%، درد گردن 8/45%، زانو درد 8/43%، درد شانه 8/43%، درد پشت 3/37%، پا درد 4/29%، درد مچ دست 4/22%، درد باسن 9/15%، درد آرنج 4/14% مي باشد. با افزايش BMI و سن ميزان ابتلا به پا درد به طور معناداري افزايش يافت (05/0 p).با افزايش سابقه كار ميزان ابتلا به درد شانه، درد پشت، درد آرنج، درد مچ، درد كمر، درد باسن و درد زانو افزايش نشان داد (05/0 p). شيوع كمردرد و درد مچ دست در افراد متأهل بيشتر از افراد مجرد بود (05/0 p). بحث و نتيجه گيري: بيشترين دردهاي اسكلتي عضلاني در پرستاران نظامي در ناحيه كمر، گردن، زانو و شانه مي باشد. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد اجتناب از مواجهه با ريسك فاكتورهاي شغل پرستاري و استفاده از روش هاي محافظتي مي تواند باعث پيشگيري از ابتلا به بيماري هاي اسكلتي عضلاني شود.