بررسي اثر خصوصيات بدني تيراندازان در ميزان آسيب ايجاد شده توسط لگد سلاح

مقدمه: ميزان آسيب بوجود آمده در سربازان بعد از شليك گلوله توسط سلاح (كه انرژي لگد آنها در مقاديري بالاتر از ميزان تعيين شده براي اجراي تيراندازي است) به عنوان يكي از مهم ترين عوامل كاهش كارايي نيروهاي نظامي در درگيري ها به شمار مي آيد. اين مقاله به ارزيابي اثر مشخصات بدن در ميزان آسيب در هنگام تيراندازي به روش ايستاده در سربازان پرداخته است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده كه به روش توصيفي -تحليلي انجام شده است. جامعه آماري اين مطالعه را سربازان يكي از پادگان هاي نظامي تشكيل داده اند. 15 نفر از سربازان به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و هر يك 15 شليك در روز انجام دادند. در طول 30 ثانيه استراحت بين هر شليك مقدار شدت درد و لگد احساس شده در طول شليك قبلي مورد پرسش قرار گرفت. يافته ها: همواره ميزان درد حاصل از لگد سلاح با افزايش تعداد شليك ها افزايش مي يابد و در نهايت به صورت آسيب در ماهيچه ذوزنقه اي كتف در 14 نفر از 15 نفر جامعه آماري نمايان شد. با توجه به تعريف ميزان كبودي، افراد در ميزان آسيب به دو دسته تقسيم شدند كه گروه اول با آسيب كم، 40% افراد را تشكيل داده و مابقي (گروه دوم) با آسيب متوسط بودند. آزمايشات نشان داد از مشخصات فيزيكي بدن، سه معيار وجود دارد كه تفاوت هاي چشمگيري را ميان دو گروه نشان مي دهد كه عبارتند از: قد، وزن و قدرت پنجه دست غالب كه به ترتيب براي گروه اول به طور ميانگين 29/177 سانتي متر، 36/80 كيلوگرم و 82/52 كيلوگرم و براي گروه دوم به ترتيب 03/171 سانتي متر، 06/71 كيلوگرم و 34/42 كيلوگرم بود. بحث و نتيجه گيري: از مشخصات فيزيكي بدن تيراندازان، قدرت پنجه دست غالب به عنوان مهم ترين عامل در پيش بيني ميزان آسيب معرفي گرديد.