عوامل موثر در ايجاد دلبستگي به مكان در خوابگاه هاي دانشجويي (نمونه موردي: خوابگاه دانشگاه سمنان)

فاقد عنوان لاتين

مسكن دانشجويي ضروري ترين نياز دانشجويان غير بومي مي باشد. اين دانشجويان با ورود به خوابگاه و دوري از خانواده، بخش زيادي از حمايت هاي اجتماعي خانواده و جامعه بومي خود را از دست مي دهند و دچار احساس تنهايي، غربت، عدم تعلق و دلبستگي به محيط جديد مي شوند. در اين ميان، توجه به عوامل موثر در ايجاد دلبستگي به محيط جديد خوابگاه مي تواند نقش مهمي در بهبود وضعيت روحي، عاطفي و عملكردي آنها داشته باشد. با ايجاد دلبستگي به مكان در خوابگاه، تطبيق دانشجويان با محيط جديد بهتر صورت مي گيرد و اشتياق آنها براي زندگي با ديگران افزايش مي يابد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي عوامل موثر در ايجاد دلبستگي به مكان، در خوابگاه هاي دانشجويي است. براي دستيابي به اهداف فوق، پس از مطالعات كتابخانه اي، از روش مطالعه ميداني ( مشاهده، پرسشنامه و عكس ) استفاده شده است و به عنوان نمونه، خوابگاه پرديس دانشگاه سمنان مورد بررسي قرار گرفته است. داده هاي بدست آمده از مطالعات ميداني به روش كمي مورد تحليل قرار گرفته است . نتايج نشان مي دهد عوامل انساني، عوامل مكاني و عامل زمان عوامل موثر در ايجاد دلبستگي به مكان مي باشند و رابطه معناداري ميان آنها و دلبستگي به مكان وجود دارد. از ميان عوامل مكاني، عوامل اجتماعي مكان، عوامل كالبدي مكان ، عوامل فعاليتي مكان و عوامل معنايي مكان به ترتيب، موثرترين عوامل در ايجاد دلبستگي به خوابگاه مي باشند . از ميان مولفه هاي عوامل اجتماعي مكان، بيش ترين ارتباط مربوط به رعايت حريم شخصي در مكان و در مولفه هاي عوامل كالبدي مكان، بيش ترين ارتباط مربوط به امكان انعطاف پذيري مكان مي باشد.

فاقد چكيده لاتين