ارزيابي كيفيت فضاهاي باز پرديس مركزي دانشگاه تبريز

فاقد عنوان لاتين

بدنبال تغيير و تحولات ايجاد شده در عرصه هاي علمي و آموزشي و لزوم توجه به امر آموزش در فضاهاي باز، طراحي محوطه هاي دانشگاهي از اهميت بسزايي برخوردار شده است. با چنين دركي، بررسي سايت دانشگاه تبريز به دليل جايگاه آن به عنوان دانشگاه مادر در كشور و جايگاه ويژه آن براي ساخت و سازهاي آتي و نيز به علت بحث توسعه و استراتژي مناسب، اهميت خاص مي يابد. هدف اين مقاله ارزيابي كيفي پرديس قديمي دانشگاه تبريز و شناخت نقاط ضعف و قدرت آن به منظور تسهيل فرايند آموزش در محوطه و ياري رساندن به فراگيران در نيل به اهداف اصلي خود مي باشد. اين مطالعه به روش ارزيابي بعد از اجرا و با در نظر گرفتن اصول طراحي محوطه هاي دانشگاهي، از طريق روش تطبيق سايت دانشگاه تبريز با نمونه هاي مشابه، مقايسه تشابهات سايت هاي دانشگاهي با فضاهاي شهري وانجام مشاهده و مصاحبه صورت گرفته است. در مجموع معيارهاي مورد ارزيابي با بررسي ايده "دانشگاه همچون يك شهر" و بررسي پلان سايت هاي دانشگاهي استخراج و در جداولي جداگانه با امتيازدهي طيف ليكرت ارزيابي شده اند. نتايج ارزيابي حاكي از متوسط بودن معيارهاي مورد بررسي در سطح پرديس دانشگاه تبريز مي باشد؛ به گونه اي كه در عرصه دسترسي:حجم ترافيك، ضعف سلسله مراتب شبكه هاي ارتباطي، نبود تجهيزات اطفاء حريق و بي توجهي به استانداردهاي طراحي براي معلولان، در عرصه سرزندگي مبلمان نامناسب (كمي و كيفي )، كمبود فضاهاي اجتماعي و خدماتي- رفاه، در عرصه تناسب: مكفي نبودن امكانات به نسبت تقاضا، در عرصه نظارت، نبود ارتباط منعطف بين دانشگاه و شهر و در عرصه ارزيابي پلان، تعريف نامناسب ورودي اكثر دانشكده ها، عدم تناسب ورودي دانشگاه و ميدان اصلي با كل مجموعه و كم توجهي به مبلمان ايوان هاي جلويي دانشكده ها، جزء مهمترين نقاط ضعف مي باشند. بنابراين علاوه بر توجه خاص بر معيارها و زير معيارهاي با امتياز كم، بر تقويت و طراحي نقاط داراي پتانسيل تبديل به مكان هاي عمومي موفق چون آمفي تئاتر روباز مقابل دانشكده عمران، احياء و سازماندهي مسيرها و رعايت الزامات اقليمي و اجتماعي در طراحي فضاها به طور خاص در مكان هايي چون خيابان شهيد خلوتي، محوطه اطراف ساختمان شهداء، علوم انساني و مسجد - به عنوان پر جمعيت ترين مكان ها تاكيد مي گردد.

فاقد چكيده لاتين