بازتاب چهره ساقي در كليات شمس مولانا

اگرچه معناي اوليه ساقي "شراب ريزي باده گرداني" است،در متون عرفاني اما با حفظ كاركرد اوليه اش، توسع مفهومي يافته،به مقام"جان جانان و ساقي باقي"هم رسيده است. وقتي مركزي ترين موضوع هستي شناسان مولوي عشق است،وشادي و بي غمي از اصلي ترين مظاهر آن، پيداست ساقي هم چه نقش محوري خواهد داشت،تاآنجاكه مولانا حتي براي رهايي از يگانه غم خود كه همانا گرفتاري آدمي در اين جهان خاكي است از ساقي كه" دستگير عاشقان است مدد مي جويد.بررسي واژه ساقي در غزليات شمس نشان داد كه مولانا وظايف بسياري براي ساقي قايل است اما نكته مهم ومعنادار اين است كه مولوي حتي از كاركردهاي مادي و معمول ساقي چون " باده ريزي و.." برداشتي نمادين وآن سري دارد، چرا كه معتقد است ساقي بايد شراب انگوري را به "محبوسان غم " بدهد و عارفان "از مي هم خوشدل ترند".