بررسي تاثير عوامل زمين محيطي بر شكل گيري و گسترش فرسايش خندقي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردِي: منطقه تمر قره قوزي، استان گلستان)

با توجه به اهميت سازندهاي لسي كه سطح وسيعي از استان گلستان را در بر گرفته است و نقش بسزاي آن در توليد رسوب رودخانه گرگان رود، شناخت دقيق تر اشكال فرسايشي لس ها جهت ارائه راهكارهاي لازم براي معضل فرسايش و رسوب در آنها بويژه فرسايش خندقي ضروري به نظر مي رسد. بنابراين در تحقيق حاضر براي شناخت مكانيزم شكل گيري خندق ها در سازند لسي اقدام به ارائه مدل رگرسيوني از طريق بررسي عوامل موثر زمين محيطي بر رخداد فرسايش خندقي گرديده است. بدين منظور پس از بررسي عكس هاي هوايي با مقياس 1:20000 و مطالعات پايه اي از قبيل، اقليم، زمين شناسي، خاك، پوشش گياهي، كاربري اراضي، موقعيت مكاني خندق هاي مورد نظر(منطقه تمر قره قوزي) مشخص و پس از تهيه نقشه واحد كاري در محيط GIS، اقدام به نقشه برداري گرديد. همچنين به منظور بررسي تاثير پوشش گياهي در شكل گيري فرسايش خندقي نيز اقدام به برداشت تراكم پوشش گياهي از طريق استقرار پلات هاي يك متر مربعي ( 1 times;1) شده است. در نهايت پس از تعيين و محاسبه ارتباط بين عوامل زمين محيطي با شكل گيري، رشد و گسترش فرسايش خندقي از طريق تجزيه و تحليل چند متغيره، با استفاده از نرم افزار SPSS، مدل رگرسيوني مناسب براي توسعه فرسايش خندقي حاصل شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها حاكي از آن است كه عوامل زمين محيطي از قبيل طبقات ارتفاعي، شيب زمين، جهت دامنه، ارتفاع دامنه، بارندگي سالانه، واحدهاي سنگي، تيپ اراضي و تراكم پوشش گياهي در شكل گيري و گسترش فرسايش خندقي در سازند لسي نقش موثري دارند.