آشكارسازي روند تغييرات بارش شمال كشور با استفاده از آزمون غيرپارامتري من-كندال

تحقيقات دانشمندان اقليم شناسي نشان مي دهد كه دماي هواي سطح كره زمين تا 0/6 درجه سانتي گراد در طول قرن بيستم گرم تر شده است. اين گرما به دليل افزايش غلظت گازهاي گلخانه اي بوده كه همراه با تغييرات در روند بارش و چرخه هيدرولوژي مي باشد. در اين پژوهش روند تغييرات بارش ماهانه، فصلي و سالانه ايستگاه هاي باران سنجي شمال ايران در سه دوره 30، 40، 50 ساله و در سه سطح اطمينان 90، 95 و 99 درصد با آزمون ناپارامتري منكندال مورد بررسي قرار گرفت. جهت شناخت بهتر تغييرات و نوسانات مكاني در منطقه مورد مطالعه،روندهاي مشاهده شده با استفاده از روش درون يابي وزني مجذور عكس فاصله (IDW) انجام شد. نتايج نشان داد كه روند تغييرات، هم از لحاظ زماني و هم مكاني در منطقه مورد مطالعه متفاوت مي باشد. مقدار RMSE براي متغيرهاي مختلف با استفاده از روش IDW كمتر از 2/0 بدست آمده است كه نشان دهنده كارآمد بودن اين روش در درون يابي بارش است. نتايج رونديابي نشان داد كه در فصول سرد سال، روندهاي نزولي و در فصول گرم سال، روندهاي صعودي وجود دارد كه حاكي از اهميت تغييراقليم در منطقه مورد مطالعه مي باشد. همچنين روند تغييرات در دوره 30 و 40 ساله براي ميانگين بارش سالانه در شرق استان اغلب مناطق نزولي و در غرب استان، اغلب صعودي مي باشد. براي دوره 40 ساله نيز، روند نزولي در شرق استان وجود دارد. به طوري كه روند نزولي معني دار در سطح اطمينان 90 درصد در حوضه تالار در بالادست حوضه حاكم مي باشد. براي غرب استان، روند صعودي در سطح اطمينان 99 درصد تقريبادر همه زيرحوضه هاي حوضه چالوس رود، به چشم مي خورد.نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه تغيير اقليم در منطقه مورد مطالعه مشهود مي باشد، كه لزوم شناخت هر چه بيشتر تغييرات متغيرهاي اقليمي و تاثير آن بر منابع آب، محيط زيست و ساير بخش هاي مرتبط را مي طلبد.