بررسي استقلال ابزارهاي سياست هاي مالي(ماليات ها و مخارج دولت) از نوسانات درآمدهاي نفتي در كشورهاي صادركننده نفت

سال هاست كه صاحبنظران اقتصادي استقلال سياست هاي مالي از درآمدهاي نفتي را به عنوان راهكاري براي مصون ماندن از نفرين منابع به كشورهاي صاحب منابع طبيعي توصيه مي كنند. اينكه آيا اين توصيه به كار گرفته شده است يا خير سئوال اصلي پژوهش حاضر است. به عبارت ديگر هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي استقلال ابزارهاي اصلي سياست مالي(شامل ماليات ها و مخارج دولت) از نوسانات درآمدهاي نفتي در كشورهاي صادر كننده نفت است. براي اين منظور از داده هاي پنل نامتوازن مربوط به 21 كشور صادركننده نفت در بازه زماني 1980 تا 2015 استفاده شده است. براي در بر گرفتن انواع بالقوه ناهمگني در تحليل عليت گرنجري پنل از روش داميترسكو و هارلين استفاده شده است. نتايج نهايي اين تحليل حاكي از اين است كه نمي توان فرضيه استقلال از نوسانات نفتي را براي مجموعه اين كشورها پذيرفت. شواهد بدست آمده نشان مي دهند كه نفت كماكان گرداننده اصلي اقتصاد اين مجموعه كشورهاست و تغييرات ابزارهاي سياست مالي و همچنين چرخه هاي تجاري در اين كشورها معلول نوسانات درآمدهاي نفتي است.