كليدواژه :
حقوق , مكاتب فلسفي , حقوق بين الملل , جامعه شناسي , نظم عمومي , عدالت
چكيده فارسي :
يكي از بزرگترين دستاوردهاي بشري درحوزه تمدن، فرهنگ و مدنيت، ابداع، تدوين حقوق و تصويب قانون است كه ضرورت وجود و رعايت آن در طول تاريخ به طرق مختلف توجيه شده و مردم نيز با پذيرش آمريت آنكه ناشي از جلب منفعت و دفع ضرر است خود را به رعايت و اجراي آن ملتزم نموده اند. علماي حقوق بين الملل و جامعه هر يك خاستگاه وي‍ژه اي را براي تبيين مباني فلسفي حقوق معرفي كرده و با پيريزي مكاتب گوناگون فلسفي به تثبيت و دفاع ازانديشه هاي خود برخاسته اند. درحقوق بين الملل عدالت منشاء پديداري حقوق تلقي مي شود و قانون گذار است كه قانون را وضع يا لغو مي كند در حالي كه در جامعه شناسي عواملي چون ضرورت هاي اجتماعي، نظم عمومي، حكمراني مطلوب و همبستگي جمعي هستند كه به حقوق موجوديت و حيات مي بخشند و آن را در افراد جامعه حكمفرما مي سازند و انسان در اين علم موجودي تاثيرگذار و نقش آفرين است كه مي تواند شرايط موجود را به سوي بهبود وضعيت بشريت سوق دهد به عبارت ديگر انسان، ماشين نيست.
چكيده لاتين :
One of the greatest achievements of humanity in the field of civilization and culture is the invention, the formulation of rights and the enactment of the law that, the necessity of its existence and observance throughout
history has been justified in various ways. and the people, by accepting
their authority, which are caused by the profit and the loss of profit, are
bound to observe and enforce it. The scholars of international law and
society have introduced a special origin for explaining the philosophical
foundations of law, and by establishing various philosophical schools;
have established and defended their own ideas. In international law, justice
is the origin of the phenomenon of law and the legislator establishes or
abrogates the law, while in sociology, factors such as social necessities,
public order, desirable governance, and collective solidarity, give life to
law. In this science, man is an influential being that can lead to the
improvement of the condition of the human being, in other words, man is not a car.
