نقدي بر غزل پست مدرن

نفوذ جريان پست مدرنيسم به عرصة شعر كلاسيك و به طور خاص غزل، در فرم و محتواي آن تحولي قابل اعتنا ايجاد كرده است. اين تغييرات از منظر گسست شعر كلاسيك از سنت‌هاي تكراري و كهنه، ارائه فرصت نگاهي تازه به منتقدان و كمك به شاعران براي خلق اثر در فضاهاي جديد بسيار مفيد بوده اما ورود ترجمه وار پست مدرنيسم به شعر كلاسيك و بهره گيري از تفسير سطحي اين مكتب اغلب به اصطكاك با اصول و قواعد شعر انجاميده و محتوا و شيوة بيان آن در شعر معاصر را با چالش رو به رو ساخته است. در اين مقاله به روش تحقيق كتابخانه‌اي پس از مطالعه و تحليل بسياري از اين اشعار، به سوء برداشت‌‌هاي جريان شعر كلاسيك دو دهة اخير از پست مدرنيسم و آثار منفي آن بر سه ساحت معنايي و محتوايي، بلاغي و دستوري پرداخته، با ذكر شواهدي نشان داديم كه اين دست از اشعار هم در محتوا و هم در زبان ارائه آن دچار آسيب‌هايي جدي گشته اند.