تأثير تنش‌ هاي خشكي و شوري بر جوانه‌زني بذر گياه قدومه (Alyssum homalocarpum)

به دليل محدود بودن رويشگاه هاي گونه قدومه (Alyssum homalocarpum) در اكوسيستم هاي مرتعي، بررسي جنبه هاي مختلف رشد اين گياه تحت شرايط مختلف محيطي از جمله تنش هاي غيرزيستي ضرورت دارد. هدف اين تحقيق بررسي تأثير تنش خشكي و شوري بر خصوصيات جوانه زني بذر قدومه در شرايط آزمايشگاهي بود. اين آزمايش در پاييز سال 1392 در آزمايشگاه كشت و تكثير گياهان مرتعي دانشگاه زابل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 4 تكرار انجام شد. براي ايجاد سطوح مختلف خشكي و شوري به ترتيب از پلي اتيلن گليكول 6000 و كلريد سديم استفاده شد. تيمارهاي خشكي شامل چهار سطح (صفر، 25/0، 41/0، 99/0 مگا پاسكال) و تيمارهاي شوري شامل پنج سطح (صفر، 50، 100، 150، 200 ميلي مول در ليتر كلريد سديم) بود. نتايج تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه تيمارهاي مختلف تنش خشكي و شوري بر خصوصيات جوانه زني بذر قدومه تأثير معني داري داشت (05/0 p). مقايسه ميانگين داده ها نشان داد كه با افزايش سطوح شوري و خشكي، درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول ساقه چه و طول ريشه چه و وزن خشك ريشه چه و ساقه چه كاهش يافت (05/0 p). همچنين، بذور قدومه پتانسيل خشكي تا سطح 25/0 مگا پاسكال را تحمل كردند و بيشترين درصد جوانه زني را داشتند ولي افزايش سطوح خشكي باعث كاهش درصد و سرعت جوانه زني شد. با توجه به جوانه زني بيشتر بذر اين گونه در سطوح مختلف خشكي نسبت به شوري چنين استنباط مي شود كه محلول كلريد سديم درصد و سرعت جوانه زني را بيشتر از پلي اتيلن گليكول كاهش داده است كه اين نشان دهنده حساسيت بيشتر اين گونه نسبت به شوري است.