تاثير تنظيم كننده هاي رشد بر القاي كالوس و باززايي برخي پايه‌هاي مركبات

به منظور بررسي تاثير تنظيم كننده هاي رشد بر القاي كالوس زايي و باززايي پايه هاي مختلف مركبات، پنج پايه مركبات انتخاب شد. بعد از استريل بذرها به محيط كشت و دماي 25 درجه سانتي گراد با 16 ساعت روشنايي و هشت ساعت تاريكي قرار داده شد و بعد از گذشت يك ماه ريز نمونه هايي از برگ هاي جوان تهيه شدند. القاي كالوس روي محيط كشت EME تحت آزمايش فاكتوريل با سه عامل رقم در پنج سطح (نارنج، پونسيروس، سيترنج، سيتروملو، ولكامريانا)، غلظت هورمون NAA در سه سطح (5/0، 1، 5/1 ميلي گرم در ليتر) و غلظت هورمون Kin در سه سطح (3، 4، 6 ميلي گرم در ليتر) در قالب طرح پايه كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. در مرحله باززايي كالوس، 5 پايه مركبات با 5 تركيب هورموني تحت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. براساس نتايج، بيشترين درصد كالوس زايي رقم نارنج مربوط به 5/0 ميلي گرم در ليتر NAA +سه ميلي گرم در ليتر Kin (25 درصد)، بيشترين درصد كالوس زايي رقم پونسيروس مربوط به يك ميلي گرم در ليتر NAA +سه ميلي گرم در ليتر Kin (100 درصد) و 5/1 ميلي گرم در ليترNAA + سه ميلي گرم در ليتر Kin (100 درصد) بوده است. در مورد رقم سيترنج بيشترين درصد كالوس زايي مربوط به 5/0 ميلي گرم در ليترNAA + شش ميلي گرم در ليتر Kin (91 درصد) و سيتروملو مربوط به يك ميلي گرم در ليتر NAA + سه ميلي گرم در ليتر Kin (92 درصد) و در رقم ولكامريانا بيشترين درصد كالوس زايي مربوط به 5/1 ميلي گرم در ليتر NAA + سه ميلي گرم در ليتر Kin (100 درصد) بوده است. فراواني كالوس زايي غالبا متاثر از تنظيم كننده هاي رشدي NAA و Kin با غلظت هاي 1.5 و سه ميلي گرم در ليتر بود. همچنين BA و NAA در باززايي موثر شناخته شده اند. به نحوي با افزودن سه ميلي گرم در ليتر Kin به محيط كشت، كالوس دهي و 2/0 ميلي گرم BA و يك ميلي گرم NAA باززايي از كالوس افزايش يافته است.