بررسي تنوع ژنتيكي گياه چمن‌‌ شور ساحلي (Aeluropus littoralis) با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره انتقال‌ پذير مبتني بر EST

گياه چمن شور ساحلي يكي از موفق ترين گراس هاي تك لپه مطرح از نظر تحمل به شوري هاي زياد است كه ارزش علوفه اي داشته و داراي خصوصيات فيزيولوژيك ارزشمندي است. هدف از اين مطالعه معرفي و دسترسي سريع به نشانگرهاي مولكولي مبتني بر DNA و بررسي تنوع ژنتيكي در گونه شورزي و ارزشمند چمن شور ساحلي (Aeluropus littoralis) مي باشد. بدين منظور آزمون تكثير ژنومي در اين گياه با استفاده از 110 جفت نشانگر ريزماهواره EST بدست آمده از گونه هاي گندم، برنج و جو براي شناسايي نشانگرهاي انتقال پذير انجام گرفت. بر اين اساس ميزان كل انتقال پذيري نشانگرهاي ريزماهواره EST با منشاء غلات در گياه چمن شور ساحلي 44 درصد بدست آمد. اين نتيجه نشان مي دهد كه از مخزن نشانگرهاي ريزماهواره غلات مي توان براي دستيابي و توسعه نشانگرهاي مولكولي در ساير گونه هاي ارزشمند خويشاوند با صرف كمترين زمان و هزينه استفاده نمود. در ادامه به منظور بررسي ميزان كارآمدي نشانگرهاي انتقال پذير شناسايي شده در ارزيابي سطح تنوع و گروه بندي ژنتيكي، از 12 جفت نشانگر انتقال پذير استفاده گرديد. در مجموع 74 مكان ژني با ميانگين 1/6 آلل به ازاي هر جفت آغازگر تكثير شدند كه بيش از90 درصد آن ها چندشكل بودند. شاخص PIC براي نشانگرهاي مورد بررسي بين 26/0 و 38/0 با ميانگين 33/0 محاسبه شد. در نهايت تجزيه خوشه اي، اكوتيپ هاي آلوروپوس را در 7 گروه دسته بندي كرد. بر اين اساس اكوتيپ ها ازلحاظ فاصله جغرافيايي نسبتاً از هم تفكيك شدند و ميزان چند شكلي افراد و تفاوت گروه ها با مشاهدات ظاهري و تنوع كيفي بين نمونه ها مطابقت بالايي داشت.