ارزيابي عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ هاي جو بهاره تحت شرايط آبياري معمولي و تنش خشكي آخر فصل

تنش خشكي ناشي از كم آبي و گرماي آخر فصل يكي از مهم ترين عوامل كاهش عملكرد گياهان زراعي به شمار مي آيد. به منظور ارزيابي عملكرد و اجزاي عملكرد جو بهاره تحت شرايط آبياري معمولي و تنش خشكي در مرحله گل دهي و شناسايي ژنوتيپ هاي متحمل به خشكي، تعداد 16 ژنوتيپ جو در قالب دو طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار به صورت جداگانه در مزرعه تحقيقاتي مركز تحقيقات كشاورزي اروميه مورد بررسي قرار گرفتند. تجزيه آماري داده ها نشان داد كه در هر دو شرايط آبياري معمولي و تنش خشكي بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي براي اكثر صفات اختلاف معني داري در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد كه نشان دهنده وجود تنوع ژنتيكي بالا بين ژنوتيپ ها مي باشد كه امكان انتخاب ژنوتيپ ها براساس صفات مورد بررسي را فراهم مي سازد. براساس نتايج مقايسه ميانگين تحت شرايط آبياري معمولي و تنش خشكي و همچنين شاخص STI، در ميان ژنوتيپ هاي مورد بررسي، ژنوتيپ هاي Kavir/Badia و RihaneO5 به عنوان ژنوتيپ هاي با عملكرد بالا و متحمل به تنش خشكي و ژنوتيپ هاي آذربايجان غربي، LocalCheck، تكاب و مرند به عنوان ژنوتيپ هاي با عملكرد پايين و حساس به تنش خشكي معرفي شدند. نتايج تجزيه و تحليل همبستگي هاي ساده، رگرسيون گام به گام و تجزيه عليت نشان داد كه تحت شرايط آبياري معمولي صفات عملكرد زيستي و تعداد پنجه هاي بارور و تحت شرايط تنش خشكي عملكرد زيستي از مهم ترين صفات موثر بر عملكرد دانه بودند. از آنجايي كه عملكرد زيستي اثر مستقيم مثبت بالا بر عملكرد دانه در شرايط تنش و بدون تنش داشته، مي توان آن را يكي از مهم ترين صفات براي بهبود عملكرد دانه در برنامه هاي اصلاحي مورد توجه قرار داد.