مكان يابي ژن‌هاي كنترل كننده صفات كمي (QTLs) پيوسته با خصوصيات راتون‌زايي در برنج

در گياهان گرامينه پنجه زدن و توليد ساقه هاي ثانويه در صورت موجود بودن مواد غذائي و درجه حرارت مناسب يك صفت دائمي به حساب مي آيد. راتونينگ يا عمليات وارويش به صورت حفظ گياه جهت رشد در فصل بعدي تعريف مي گردد. در اين تحقيق، به منظور شناسايي QTL هاي كنترل كننده صفات مرتبط با قابليت راتون زايي از 80 لاين خويش آميخته نوتركيب حاصل از تلاقي دو رقم هاشمي و نعمت استفاده شد. براي بررسي چند شكلي بين والدين از تعداد 500 نشانگر ريزماهواره استفاده شد كه از اين تعداد، 177 نشانگر چند شكل بودند كه براي تهيه نقشه پيوستگي جمعيت روي لاين هاي خويش آميخته نوتركيب مورد بررسي قرار گرفتند. نقشه پيوستگي بر اساس 170 نشانگر ريزماهواره ترسيم شد كه 1590سانتي مورگان از ژنوم برنج را پوشش داد و فاصله متوسط بين نشانگرهاي مجاور 9/3 سانتي مورگان بود. در مجموع چهارده QTL بر اساس روش مكان يابي فاصله اي مركب فراگير براي صفات تعداد خوشه بارور، وزن صددانه، باروري خوشه و عملكرد دانه راتون روي كروموزوم هاي 1، 3، 5، 6، 7 ، 8 و 11 شناسايي شدند. مقدار واريانس توجيهي توسط QTL هاي شناسايي شده براي صفات مورد ارزيابي از 7/69 تا 25/12 متغير بود. براي هر كدام از صفات تعداد خوشه، وزن صد دانه و باروري خوشه در راتون يك QTL بزرگ اثر روي كروموزوم 1 به نام هاي qpfr1، qgwr1 و qfpr1 به ترتيب با 25، 24 و 23 درصد واريانس توجيهي قرار داشت. براي صفت عملكرد راتون بزرگ اثرترين QTL شناسايي شده روي كروموزم 6 به نام qyr6 باتوجيه 20 درصد از واريانس فنوتيپي اين صفت قرار داشت. براي صفت وزن صد دانه QTL شناسايي شده روي كروموزوم 8 براي صفت عملكرد دانه راتون براي اولين بار در اين تحقيق شناسايي شد.