ارزيابي عملكرد ژنوتيپ هاي مختلف جو (Hordeum vulgar L.) تحت شرايط تنش شوري با استفاده از روش هاي تجزيه پايداري

تنش شوري نقش مهمي در كاهش توليد محصولات زراعي دارد. استفاده از تنوع ارقام براي گزينش صفات مطلوب در شرايط تنش يكي از راه هاي مقابله با اين مشكل است. اين تحقيق به منظور بررسي تاثير سطوح مختلف شوري بر ميزان عملكرد ژنوتيپ هاي جو (Hordeum vulgar L.) به صورت آزمايش اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار انجام گرفت. عامل شوري در 5 سطح شامل ضرايب هدايت الكتريكي 4.5 (شاهد)، 7.5، 10.5، 13.5 و 16.5 دسي زيمنس بر متربه عنوان فاكتور اصلي و عامل ژنوتيپ، متشكل از 9 رقم و لاين اميد بخش به عنوان فاكتور فرعي مورد بررسي قرار گرفتند. تاثير شوري به وسيله تغييرات عملكرد ارقام مورد ارزيابي و با استفاده از آماره هاي پايداري ميزان تغييرات مورد بررسي قرار گرفت. كه بر اساس آماره هاي پايداري شوكلا، ريك و مدل رگرسيوني ابرهارت و راسل ژنوتيپ هاي STW82153، والفجر و MBS8715 و بر اساس واريانس محيطي رومر ژنوتيپ MBS8712 بيشترين پايداري را نشان دادند. در ميان ژنوتيپ هاي مورد بررسي، بهترين عملكرد در تمامي سطوح شوري به ژنوتيپ هاي STW82153، MBS8715، ESBYTM8910 و والفجر تعلق داشت و بر اساس مدل رگرسيوني ورما ژنوتيپ MBS8712 با افزايش سطوح شوري كمترين تغيير و ژنوتيپ هاي MBS8715 و WB7910 بيشترين ظرفيت توليدي را با بهترشدن شرايط محيطي به خود اختصاص دادند. نتايج نشان داد شاخص هاي پايداري به كار گرفته شده معيارهاي مناسبي براي گزينش همزمان عملكرد و پايداري در شرايط شور مي باشند.