نقش فيتواستروژن ‌ها در توليد مثل آبزيان

توليدمثل موفق آبزيان در شرايط اسارت به عنوان يكي از موضوعات كليدي در صنعت آبزي پروري مطرح مي باشد. امروزه هورمون ها به عنوان ابزاري در جهت بهبود و تسريع در فرآيند تكثير و پرورش آبزيان به كار گرفته مي شوند، اما به دليل تجمع طولاني مدت در بدن، سبب ايجاد اختلال در دستگاه توليدمثلي آبزيان مي گردند، لذا با توجه به معايب هورمون ها و اين كه گياهان حاوي فيتواستروژن فاقد اثرات منفي استروژن هاي صنعتي مي باشند، استفاده از استروژن هاي اگزوژن طبيعي مثل فيتواستروژن ها در اين صنعت رايج گرديد. فيتواستروژن ها در دو گروه اصلي فلاونوئيدها و غيرفلاونوئيدها طبقه بندي مي شوند. ايزوفلاون ها آگونيست هاي بسيارضعيف استروژن بوده كه به گيرنده ي استروژن با تمايل كم تر از استراديول باند مي گردند و بسته به غلظت هاي نسبي فيتواستروژن ها و استروژن داخلي از خود خواص آگونيستي يا آنتاگونيستي نشان مي دهند. تحقيق حاضر مروري بر معرفي فيتواستروژن ها، نحوه عملكرد و كاربرد آن ها در آبزي پروري مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه مصرف كمكي فيتواستروژن ها در آبزي پروري در حفظ سلامت آبزيان و مصرف كنندگان موثر بوده و نيز محصولات حاصل از بازارپسندي خوبي برخوردار مي باشند، لذا مي توان اظهار داشت فيتواستروژن ها مي توانند جايگزين مناسبي براي استروژن هاي صنعتي باشند.