مقايسه توانمندي اخلاق ديني و اخلاق تكاملي در تبيين دامنه دگردوستي

در اين تحقيق با گردآوري اطلاعات به‌صورت كتابخانه‌اي و توصيف رويكرد تكاملي در مرحله اول، و تحليل و مقايسه با رويكرد ديني در مرحله دوم، متناسب با روش متداول در حوزه علوم انساني؛ با مقايسه و تطبيق بين رويكرد ديني و تكاملي مقوله »دگردوستي « واكاوي مي‌شود تا جهات اشتراك و افتراق دو رويكرد به‌صورت مسئله‌محور محك بخورد. در اخلاق تكاملي، دگردوستي نهايتاً از دامنه خويشان ژنتيكي و گروه خارج نمي‌شود. بنابراين توجيه دگردوستي در غير قبيله از معضلات اخلاق تكاملي است. با تبيين پي‌آمد ثابت مي‌شود كه در اخلاق اسلامي اصولاً اين معضل محل ورود ندارد. ازجمله يافته‌هاي اين پژوهش رخ‌نمايي توانمندي برتر اخلاق اسلامي در تبيين دامنه، ماده و موضوع دگردوستي و انفاق است. در اخلاق اسلامي برخلاف اخلاق تكاملي هم موضوع انفاق وسيع است و هم ماده و دامنه انفاق. ماده انفاق؛ از درم و قلم و قدم گرفته تا وقت و اعتبار و آبرو و شفاعت و ... همه را شامل مي‌شود. موضوع انفاق هم، از انفاق بينشي گرفته تا انفاق كنشي كشيده مي‌شود و دامنه انفاق نيز از خويشان تا دشمنان وسعت مي‌يابد.