اثر آبياري بخشي ريشه و بستر كاشت بر عملكرد و اجزاي عملكرد كينوا

در آبياري به روش آبياري بخشي ريشه (PRD)، نيمي از محيط ريشه به تواتر به‌صورت كامل آبياري شده و نيم ديگر خشك نگه داشته مي‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد كينوا با كاربرد روش آبياري PRD در سه نوع بستر كاشت مي‌باشد. آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با چهار تكرار در سال 1397 در شرايط گلخانه‌اي كه شامل دو مديريت آبياري (آبياري كامل FI و آبياري بخشي ناحيه ريشه PRD) و سه بستر كشت (سيلتي رسي S1، لوم رسي S2 و لوم شني S3) بود، اجرا شد. نتايج نشان داد كه بيشترين ارتفاع گياه در تيمار FI (84.4 سانتي‌متر) و كمترين ارتفاع گياه در تيمار PRD (820.5سانتي‌متر) مي‌باشد. با كاهش 50 درصد ميزان آب آبياري از تيمار FI به تيمارPRD ، وزن هزاردانه 9.1 درصد كاهش يافت، بيشترين و كمترين وزن هزاردانه گياه به‌ترتيب 4.0 و 3.6 گرم در بوته در تيمارهاي FI و PRDبه‌دست آمد. عملكرد دانه با تغيير مديريت آبياري از تيمار FI بهPRD ، 10.2 درصد كاهش داشت و حداكثر و حداقل مقدار آن به‌ترتيب در تيمارهاي FI (19.7 گرم در بوته) وPRD (17.7 گرم در بوته) اندازه‌گيري شد. بيشترين و كمترين عملكرد دانه (20.2 و 18.4 گرم در بوته) به‌ترتيب مربوط به تيمارهاي S1 و S2,3 است. تيمار خاك سيلتي رسي با وزن هزار دانه 4.12 گرم، داراي وزن هزار دانه بيشتري نسبت به خاك‌هاي لوم رسي و لوم شني (بترتيب با 3.78 و 3.78 گرم) داشت. به‌طوركلي، تأثير روش آبياري PRD بر كاهش مصرف آب در كشت گلخانه‌اي كينوا مثبت بود و قابل توصيه مي‌باشد.