ارزيابي روش هاي مختلف مقياس سازي معادله نفوذ فيليپ

نفوذ آب به خاك يكي از مهم ترين پارامترها در آبياري و كشاورزي است. تعيين تغييرپذيري مكاني فرآيند نفوذ در خاك با وجود دشواري زياد، يكي از مهم ترين پيش نيازهاي دست يابي به كشاورزي دقيق است. هدف از مطالعه حاضر، مقياس سازي پارامترهاي معادله نفوذ دو جزئي فيليپ و تجزيه و تحليل تنوع مكاني ويژگي هاي نفوذپذيري، با استفاده از حداقل اندازه گيري هاي مزرعه اي بود. در اين تحقيق يك روش جديد براي مقياس سازي معادله نفوذ ارائه شد و با روش هاي قبلي مقياس سازي معادله فيليپ شامل: بر اساس ضريب جذب (as)، بر اساس ضريب انتقال (aa)، بر اساس فاكتور بهينه به دست آمده با استفاده از كمترين مربعات خطا (aopt)، ميانگين هاي هندسي، حسابي و هارمونيك مقايسه شد. براي اين منظور از 22 آزمايش نفوذ استفاده شد. پارامترهاي اين مدل (ضريب جذب S و فاكتور انتقال A) تغييرات وسيعي در مكان هاي آزمايشي نشان دادند. در روش جديد عامل مقياس (Fs) براي هر معادله نفوذ برابر با عمق آب نفوذ كرده پس از زمان مشخص (ts) در معادله نفوذ مورد نظر به عمق آب نفوذ كرده پس از زمان مشخص در معادله نفوذ مرجع است. نتايج نشان داد كه روش ارائه شده در اين تحقيق داراي بالاترين مقدار R2 (0.99) و داراي كمترين مقدار خطا بر اساس RMSE و MBE است. برخلاف ساير روش هاي مقياس سازي معادله نفوذ، منحني مرجع در روش جديد اختياري بوده و هريك از معادله هاي نفوذ را مي توان به عنوان منحني مرجع انتخاب كرد.