رديابي ژن اندوگلوكاناز در باكتري هاي تجزيه كننده سلولز غربال شده از خاك هاي جنگلي مازندران، ايران

هدف اين پژوهش، غربال گري باكتري هاي تجزيه كننده سلولز از خاك مناطق جنگلي مازندران و رديابي ژن رمز كننده آنزيم اندوگلوكاناز در جدايه واجد بالاترين فعاليت سلولازي بوده است. جدايه هاي مولد سلولاز با استفاده از رنگ كنگورد در محيط كشت كربوكسي متيل سلولز انتخاب شدند و ميزان فعاليت اندوگلوكانازي آنها با روش سنجش ميزان قند احياي آزاد شده با معرف دي نيتروساليسيليك اسيد اندازه گيري شد. شناسايي گونه باكتري ها از طريق تكثير و توالي يابي 16S rDNA انجام شد. همچنين، توليد آنزيم در جدايه منتخب در شرايط رشدي مختلف مورد ارزيابي قرار گرفت. سپس در بانك ژني توالي هاي ژن اندوگلوكاناز در سويه هاي مختلف گونه باكتريايي كه واجد بالاترين فعاليت اندوگلوكانازي بود جستجو شد و بر اساس اطلاعات به دست آمده اقدام به طراحي پرايمر جهت تكثير ژن گرديد. توالي قطعه تكثير شده در بانك ژني با توالي هاي موجود مقايسه شد. سنجش فعاليت آنزيم نشان داد كه بالاترين فعاليت اندوگلوكانازي به ترتيب متعلق به جدايه هاي باسيلوس سوبتيليس A2 (U/min.ml 1.92)، باسيلوس سوبتيليس B2 (U/min.ml 1.65) و باسيلوس سرئوسH3 (U/min.ml 1.51) بود. ارزيابي مولكولي ژن اندوگلوكاناز در باسيلوس سوبتيليس B2 مشابهت 77 درصدي با ژن اندوگلوكاناز (elgS) باسيلوس سوبتيليس زير گونه سوبتيليس را نشان داد. همچنين بيشترين توليد اندوگلوكاناز جدايه باسيلوس سوبتيليس B2 در غلظت 8 گرم در ليتر كربوكسي متيل سلولز، pH برابر با 7 و فقدان نمك كلريد سديم بود. توالي ژن اندوگلوكاناز اين جدايه توانمند به عنوان يك توالي جديد در اين مطالعه تكثير و خالص شد و مي تواند به منظور اهداف كلونينگ مورد استفاده قرار گيرد.