بررسي اثر نايلون 6،6 و رزين فنوليك بر خواص مكانيكي و حرارتي چسب‌هاي پايه اپوكسي

در اين پژوهش، هدف طراحي و بهينه سازي فرمولاسيون چسب هاي پايه اپوكسي جهت اتصال قطعات كامپوزيتي به فلز است. بيشترين كاربرد اين اتصالات در صنايع هوافضا با هدف كاهش تمركز تنش در يك نقطه مي باشد. مفاصل، جهت اتصال تك لبه شامل فلز از جنس فولاد ضد زنگ با كد تجاري 316L و كامپوزيت از جنس رزين اپوكسي/ الياف كربن مي باشند. در اين پژوهش اثر سه نوع افزودني: شامل پركننده (ميكروذرات آلومينا)، نايلون6،6 و رزين فنوليك (نوع رزول)، بر خواص مكانيكي و حرارتي چسب اپوكسي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج آزمون كشش نشان داد كه افزايش پركننده آلومينا سبب افزايش ميزان استحكام كششي و برشي همپوشان چسب به ترتيب در نمونه هاي دمبلي و اتصال تك لبه مي گردد. همچنين اين آزمون نشان داد كه افزايش ميزان نايلون6.6 هنگامي كه از حدي بالاتر رود سبب افت شديد استحكام كششي و برشي همپوشان به ترتيب در هر دو نمونه دمبلي و اتصال تك لبه چسب ها مي گردد. اين حد وابسته به ظرفيت حلقه هاي اپوكسي براي جذب هيدروژن هاي آميدي است. در بخش نتايج آزمون بررسي خواص حرارتي (TGA) مشخص گرديد كه افزايش ميزان فنوليك سبب بهبود پايداري حرارتي مي گردد. مناسب بودن نتايج آزمون كشش در دماي بالا نيز تاثير افزايش رزين فنوليك است. در انتها خواص چسب ساخته شده با چسب مشابه (UHU) مقايسه گرديد. نتايج در حالت اتصال تك لبه فلز به كامپوزيت نشان از برتري چسب ساخته شده در اين پژوهش را دارد.