مطالعه آزمايشگاهي و مدلسازي جذب ماده فعال سطحي AOT بر روي ذرات سنگ كربناته

روند رو به رشد مصرف انرژي و افزايش تقاضا براي نفت منجر به اعمال روش هايي براي افزايش بازيافت نفت شده است. از جمله اين روش ها مي توان به روش هاي شيميايي ازدياد برداشت اشاره كرد. اما عموماً تأثير اين روش ها از مقادير پيش بيني شده توسط مطالعات، نامطلوب تر بوده است. يكي از علل عمده اين امر، از دست رفتن ماده فعال سطحي از طريق جذب يا ايجاد رسوب بر روي سطح سنگ است. تركيب كاني شناسي سنگ مخزن، در تعيين برهم كنش هاي بين سطح تماس مايع و جامد اثرگذار خواهد بود. اين اثر به صورت تغيير در بار سطحي جاذب و تغيير ترشوندگي خواهد بود. در اين پژوهش به بررسي اثر جذب ماده فعال سطحي Dioctyl sulfosuccinate sodium salt (AOT) بر روي جاذب سنگ مخزن كربناته آب دوست پرداخته شد. بدين منظور، پس از آماده‌سازي نمونه‌هاي سيال و سنگ، به بررسي جذب ماده فعال سطحي در غلظت هاي زير CMC و بيش تر از آن پرداخته شد. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت ماده فعال سطحي در توده فاز مايع، جذب افزايش مي يابد، تا در غلظت ppm1200به نقطه اشباع برسد. نتايج مدل سازي نشان داد كه ايزوترم تعادلي فروندليش با ميزان مساوي با 8971/0 به بهترين نحو، رفتار جذب ماده فعال سطحي AOT را پيش بيني و توصيف مي كند.