ميزان متوسط دوز تجمعي پرتوي دريافتي در نوزادان بستري در بخش جراحي نوزادان به دنبال انجام راديوگرافي هاي تشخيصي و درماني در طول مدت بستري

مقدمه: مهم‌ترين عارضه‌ي دريافت بيش از حد پرتو ايكس افزايش خطر بروز بدخيمي‌ها و به خصوص انواع سرطان‌ها است. بخش جراحي نوزادان بيمارستان الزهرا (س) محل بستري نوزاداني است كه دچار انواع بيماري‌هاي جراحي هستند و تحت انجام انواع روش‌هاي تصويربرداري، از گرافي ساده تا فلوروسكوپي و CT اسكن قرار مي‌گيرند. ممكن است در حين انجام روش‌هاي تصويربرداري معمول پرتو ايكس، آسيب‌هاي پرتوي اتفاق بيفتد. با توجه به ميزان پرتودهي دستگاه‌هاي راديولوژي موجود و تعداد و انواع گرافي‌هاي به عمل آمده براي نوزادان بخش جراحي نوزادان مركز پزشكي الزهرا (س) اصفهان، هدف اين مطالعه تعيين متوسط دوز تجمعي دريافتي توسط نوزادان بود. روش‌ها: اين مطالعه به صورت توصيفي و آينده‌نگر، در بخش جراحي نوزادان بيمارستان الزهرا (س)، با حجم نمونه‌ي 168 نفر صورت پذيرفت. اندازه‌گيري دوز جذبي پرتو در سطح بدن به كمك دوزيمتر ترمولومينسانس (TLD مدل 200GR) انجام گرفت. يافته‌ها: متوسط مدت بستري نوزادان مورد مطالعه 7.64 روز بود. بيشترين راديوگرافي به عمل آمده راديوگرافي قفسه‌ي صدري با تعداد كل 338 عدد بود. متوسط تعداد راديوگرافي‌هاي ساده براي هر نوزاد در طول مدت بستري 2.77 عدد بود. متوسط دوز دريافتي پرتو ايكس توسط نوزادان در طول مدت بستري معادل 3.13 ميلي‌سيورت (Millisievert يا mSv) و بيشترين ميزان دوز پرتو براي يك نوزاد معادل 42.83 ميلي‌سيورت بود. متوسط دوز دريافتي در بيماراني كه فلوروسكوپي داشتند 12.6 ميلي‌سيورت و در بيماراني كه تنها راديوگرافي ساده داشتند يا راديوگرافي نداشتند 0.863 ميلي‌سيورت بود. نتيجه‌گيري: متوسط دوز دريافتي براي اين بيماران در طول مدت بستري، تا حداكثر دوز مجاز سالانه فاصله زيادي دارد، اما در مقايسه‌ي با ساير مراكز مشابه در دنيا دوز قابل توجهي است. متوسط دوز دريافتي براي بيماراني كه فلوروسكوپي داشتند بسيار بالا و عامل خطر بود.