عنوان مقاله :
الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه‌ي مولد β لاكتامازهاي وسيع‌الطيف جدا شده از بيماران مبتلا به عفونت‌هاي ادراري
پديد آورندگان :
جلال‌پور ، شيلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهرضا - باشگاه پژوهشگران جوان و استعدادهاي درخشان ايران
كليدواژه :
مقاومت آنتي‌بيوتيكي , كلبسيلا پنومونيه , بتا لاكتامازهاي وسيع‌الطيف , عفونت ادراري , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: عفونت مجاري ادراري دومين عفونت شايع در انسان است. عمده‌ترين باكتري‌هاي عامل عفونت ادراري، باكتري‌هاي موجود در روده هستند. كلبسيلا پنومونيه از جمله پاتوژن‌هاي فرصت طلب و عامل عفونت بيمارستاني محسوب مي‌شود. شيوع β-لاكتامازهاي وسيع‌الطيف (ESBLs يا Extended-spectrum beta-lactamases) در سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه منجر به گسترش مقاومت‌هاي آنتي‌بيوتيكي و مرگ و مير در بيماران مي‌گردد. اين مطالعه به بررسي مقاومت به آنتي‌بيوتيك در سويه‌هاي كلبسيلاي داراي ESBLs كه از ادرار بيماران مبتلا به عفونت ادراري جدا شده بودند، پرداخت. روش‌ها: مطالعه‌‌ي حاضر در سال هاي 1388 و 1389 در آزمايشگاه‌هاي بيمارستان‌هاي الزهرا (س)، شريعتي، كاشاني، مهديه و آزمايشگاه رفرانس در اصفهان انجام گرفت. بر اساس فرمول حجم نمونه به طور تصادفي 378 نمونه از عفونت‌هاي ادراري ارزيابي گرديد. شناسايي باكتري‌ها بر اساس روش‌هاي ميكروبيولوژيك مانند رنگ‌آميزي، محيط‌هاي افتراقي و بررسي توليد ESBLs با تست‌هاي غربال‌گري و تست تأييدي انجام شد. براي بررسي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي از روش Kirby Bauer استفاده شد. يافته‌ها: از 378 نمونه‌ي بررسي شده، فراواني ESBLs در سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه جدا شده از بيماران بستري و سرپايي به ترتيب 64 و 22 درصد بود. بر اساس نتايج آنتي‌بيوگرام به ترتيب 90.5 درصد، 65 درصد، 57.1 درصد، 60 درصد، 31.6 درصد، صفر درصد، 35 درصد، 78.6 درصد و 19 درصد از سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه‌ي جدا شده از ادرار بيماران بستري در برابر آمپي‌سيلين، سفتازيديم، سفوتاكسيم، سفپيم، آميكاسين، ايمي‌پنم، سيپروفلوكسازين، كوتريموكسازول و نيتروفورانتويين و 70.6 درصد، 41.7 درصد، 24 درصد، 15 درصد، 0 درصد، 21.4 درصد، 28.6 درصد، 18.8 درصد، 25.9 درصد و 34.6 درصد از سويه‌هاي كلبسيلا پنومونيه‌ي جدا شده از بيماران سرپايي در برابر آمپي‌سيلين، سفازولين، سفتازيديم، سفوتاكسيم، آميكاسين، جنتامايسين، ناليديكسيك اسيد، سيپروفلوكسازين، كوتريموكسازول و نيتروفورانتويين مقاوم بودند. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از فراواني بيشتر ESBLs و همچنين شيوع بيشتر مقاومت آنتي‌بيوتيكي در باكتري‌هاي جدا شده از بيماران بستري در مقايسه‌ي با بيماران سرپايي بود. شايد مهم‌ترين علت براي اين مشكل، عدم شناسايي سويه‌هاي مولد ESBL در آزمايشگاه‌ها و تجويز سفالوسپورين‌ها و آزترئونام براي بيماران مبتلا باشد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
