تأثير سن مادر بر عوارض و پيامد‌هاي بارداري

مقدمه: حاملگي كمتر از 20 سال به عنوان يكي از حاملگي‌هاي پر خطر در نظر گرفته مي‌شود. اين در حالي است كه بعضي مطالعات نشان مي‌دهند كه در صورت مراقبت‌هاي پيش و حين بارداري مناسب، اين عوارض در حد حاملگي در سنين بالاي 20 سال خواهد بود. اين مطالعه جهت تعيين فراواني نسبي زايمان زودرس، مرده‌زايي، پارگي زودرس كيسه‌ي آمنيون، سزارين، فشار خون حاملگي، اكلامپسي، زايمان نوزاد كم وزن، تمايل به زايمان طبيعي نسبت به سزارين و شاخص توده‌ي بدني مادران قبل از بارداري و هنگام زايمان انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه‌ي توصيفي تحليلي از ابتداي مهر 1388 تا انتهاي آذر 1389 در 4 بيمارستان اصفهان انجام شد. در اين مطالعه 500 زن باردار در 2 گروه سني كمتر و بيشتر از 20 سال در طول دوران حاملگي بررسي و پي‌گيري شدند و عوارض حاملگي آن‌ها ثبت گرديد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16 تجزيه تحليل شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه 500 مادر در طول بارداري بررسي شدند. ميانگين سني مادران زير 20 سال 1.11 ± 18.12 و ميانگين سني مادران بالاي 20 سال 3.08 ± 26.53 سال بود. در مادران كمتر از 20 سال 15 نفر (6 درصد) اكلامپسي و در مادران بالاي 20 سال 4 نفر (1.6 درصد) اكلامپسي وجود داشت. بر مبناي آزمون 2χ ارتباط معني‌داري بين سن حاملگي و فراواني نشبي اكلامپسي وجود داشت. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد حاملگي كمتر از 20 سال عوارض بيشتري نسبت به سنين بالاتر دارد و براي كاهش شيوع آن آموزش‌هاي عمومي ‌لازم است.