تأثير اندانسترون بر تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي كوله سيستكتومي ‌الكتيو در زنان بالاي٤٠ سال

مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي عارضه‌ي شايعي است كه باعث ناخوشي بيمار، افزايش زمان بستري و افزايش هزينه‌ها و در موارد شديد باعث دهيدراتاسيون، اختلال الكتروليتي، آسپيراسيون، پنوموني و حتي باز شدن بخيه‌ي محل جراحي مي‌شود. با توجه به نتايج مثبت اندانسترون در كاهش اين عارضه، در اين مطالعه اثر پروفيلاكتيك آن را با دگزامتازون به عنوان يك داروي استاندارد طلايي، كه به طور معمول استفاده مي‌شود، مقايسه كرديم. روش‌ها: اين مطالعه يك مطالعه‌ي مداخله‌اي بود كه در سال 1389 در مركز آموزشي درماني الزهراي (س) اصفهان انجام شد. افراد مورد مطالعه زنان كانديد عمل جراحي كوله سيستكتومي ‌بيش از ٤٠ سال و وزن كمتر از ۹٠ كيلوگرم بودند. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه شاهد و مورد تقسيم شدند. گروه شاهد قبل از بيهوشي دگزامتازون و گروه مورد اندانسترون دريافت كردند و 4، 8، 12 و 24 ساعت بعد از عمل وضعيت تهوع و استفراغ بيماران بررسي و مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: فراواني تهوع و استفراغ و رتبه‌ي تهوع 4، 8 و 12 ساعت بعد از عمل در گروه اندانسترون به طور معني داري كمتر بود ولي در 24 ساعت بعد از عمل تفاوت معني‌داري بين دو گروه وجود نداشت. آزمون Repeated measure ANOVA نيز نشان داد روند بهبود تهوع تا 24 ساعت بعد از عمل در گروه اندانسترون به طور معني‌داري بهتر بود. نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين مطالعه اندانسترون تأثير مطلوبي در كنترل تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي كوله سيستكتومي ‌الكتيو داشت و در صورتي كه منعي براي مصرف آن وجود نداشته باشد مي‌توان آن را به عنوان پروفيلاكسي تجويز نمود.