ارزيابي سبك زندگي سالمندان استان اصفهان

مقدمه: پيشرفت‌هاي پزشكي و بهداشتي باعث افزايش نسبي طول عمر انسان‌ها شده و بر جمعيت سالمندان افزوده است. بيماري‌هاي شايع دوران سالمندي، با رعايت سبك زندگي سالم قابل پيشگيري مي‌باشند. بنابراين ارزيابي سبك زندگي سالمندان جهت آموزش صحيح آن‌ها به منظور پيشگيري از بيماري‌ها و بهبود كيفيت زندگي و وضعيت سلامتي‌شان از اهميت زيادي برخوردار است. به همين دليل بر آن شديم كه وضعيت سبك زندگي سالمندان استان اصفهان را مورد بررسي قرار دهيم. روش‌ها: اين مطالعه، يك مطالعه‌ي توصيفي از نوع مقطعي بود كه در سال‌هاي 89-1388 بر روي سالمندان استان اصفهان انجام گرفت. روش نمونه‌گيري طبقه‌بندي خوشه‌اي چند مرحله‌اي تصادفي بود كه 1124 سالمند به نسبت جمعيت شهري و روستايي هر شهرستان تسهيم به نسبت شدند. اطلاعات بر اساس پرسشنامه‌ي سنجش سبك زندگي سالم در سالمندان ايراني جمع‌آوري گرديد. اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 15 و به كمك روش‌هاي آمار توصيفي، Student-t و ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين كلي نمره‌ي سبك زندگي 12.8 ± 148.95، و در مردان و زنان به ترتيب برابر 13.62 ± 149.87 و 11.94 ± 148 بود (0.02 P). 768 نفر (68.3 درصد) سبك زندگي متوسط و 356 نفر (31.7 درصد)، سبك زندگي مطلوب داشتند. نتيجه‌گيري: سالمندان استان اصفهان از نظر سبك زندگي در وضعيت به نسبت متوسطي قرار دارند و لازم است آموزش شيوه‌‌هاي زندگي سالم به آنان با جديت بيشتري پيگيري شود.