شناسايي پسودوموناس آئروژينوزا‌هاي توليد كننده‌ي بتالاكتاماز و داراي مقاومت چندگانه‌ي آنتي‌بيوتيكي

مقدمه: با مصرف كلينيكي آنتي‌بيوتيك‌ها سويه‌هاي پسودوموناس آئروژينوزا بيمارستاني داراي مقاومت چندگانه در سراسر جهان به طور فزاينده‌اي افزايش يافته است. يكي از راه‌هاي مقاومت پسودوموناس آئروژينوزا نسبت به بتالاكتام‌ها توليد آنزيم بتالاكتاماز مي‌باشد كه معضلات بسياري را در درمان عفونت‌هاي ناشي از اين باكتري ايجاد كرده است. هدف از اين مطالعه، بررسي ايزوله‌هاي توليد كننده‌ي بتالاكتاماز و داراي مقاومت چند گانه‌ي آنتي‌بيوتيكي (Multi-drug-resistant يا MDR) در پسودوموناس‌هاي جدا شده از نمونه‌هاي باليني در اصفهان بود. روش‌ها: تعداد 98 ايزوله از پسودوموناس آئروژينوزا از نمونه‌هاي مختلف باليني جداسازي و با تست‌هاي بيوشيميايي شناسايي گرديد. همچنين بر روي اين سويه‌ها تست ESBL (Extended-spectrum beta-lactamase) انجام گرفت. سپس حساسيت آنتي‌بيوتيكي سويه‌هاي شناسايي شده به روش Kirby-Bauer تعيين گرديد. يافته‌ها: لگوي مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي مورد مطالعه نشان داد كه بيشترين مقاومت در نمونه‌هاي مربوط به سوختگي بود و از 30 نمونه در سويه‌هاي جدا شده در سوختگي، همه‌ي 30 سويه (100 درصد) به بيش از سه آنتي‌بيوتيك مقاوم بودند (MDR). بيشترين مقدار مقاومت به ترتيب مربوط به سفودوكسيم، كوآموكسي‌كلاو، سفكسيم، سفوتاكسيم و سفتيزوكسيم و بيشترين حساسيت مربوط به سيپروفلوكساسين و جنتامايسين بود. در اين بررسي نمونه‌هايي كه مقاومت كامل به سفتازيديم و سفوتاكسيم داشتند 63 سويه بود كه بر روي آن‌ها تست ESBL انجام گرفت. از اين تعداد 23 سويه ESBL منفي تشخيص داده شدند و40 سويه توسط كلاولانيك اسيد مهار نشدند. تمام نمونه‌هاي سوختگي مقاوم به سفتازيديم بودند و توسط كلاولانيك اسيد مهار نشدند. نتيجه‌گيري: باتوجه به بالا بودن شيوع پسودوموناس آئروژ‍ينوزا‌هاي داراي MDR در نمونه‌هاي باليني مورد مطالعه و افزايش مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌ها و شيوع بالاي ژن ESBL در اين سويه‌ها، ضروري است اقداماتي در جهت كنترل و كاهش اين پاتوژن‌هاي بيمارستاني صورت گيرد.