اثر 12 هفته تمرين استقامتي بر مولكول چسبان بين سلولي sICAM1 (عامل التهاب عروقي) و نيمرخ ليپيدي مردان سالمند

مقدمه: مولكول چسبان بين سلولي sICAM-1 به عنوان يكي از شاخص‌هاي بيماري‌هاي قلبي-عروقي و آترواسكلروز شناخته شده است. هدف اين پژوهش مطالعه‌ي اثر 12 هفته تمرين استقامتي بر مولكول چسبان بين سلولي sICAM-1 (عامل التهاب عروقي) و پروفايل ليپيد مردان سالمند بود. روش‌ها: بدين منظور از بين افراد سالمند داوطلب شركت در اين پژوهش، تعداد 24 نفر به طور تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند و به دو گروه شاهد (12 نفر) و تجربي (12 نفر) تقسيم شدند. برنامه‌ي تمريني به مدت 12 هفته و هفته‌اي 3 جلسه، با مدت و شدت مشخص (بين 50 تا 75 درصد ضربان قلب حداكثر) اجرا شد. پس از 14 ساعت ناشتا بودن و 24 ساعت پس از آخرين جلسه‌ي تمرين و با شرايط مشابه از هر دو گروه نمونه‌ي خون گرفته شد. براي آناليز بيوشيميايي و سنجش مقادير sICAM-1 از كيت تجاري DiacLone ساخت كشور فرانسه و براي سنجش ميزان پروفايل ليپيد از كيت‌هاي آزمايشگاهي شركت پارس آزمون توسط دستگاه Elisa Reader مدل Hyperion استفاده شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از آزمون‌هاي kolmogorov-smirnov، Paired-t و Student-t در سطح معني‌داري 0.05≥α با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 15 تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد، 12 هفته تمرين استقامتي كاهش معني‌داري در مقادير sICAM-1 (0.05 P ) ايجاد كرد. اگر چه در مقادير پروفايل ليپيد مردان سالمند (كلسترول، تري‌گليسريد، (LDL، HDL) تغيير معني‌داري ديده نشد (0.05 ≤P ). نتيجه‌گيري: بنابراين، با توجه به كاهش معني‌دار شاخص التهابي sICAM-1 در مقابل عدم تغييرات معني‌دار پروفايل ليپيدي در نتيجه‌ي تمرين استقامتي، شايد بتوان sICAM-1 را به عنوان شاخصي حساس‌تر و دقيق‌تر براي پيش‌گويي بيماري‌هاي قلبي-عروقي معرفي كرد.