متغيرهاي پيش‌بيني كننده‌ي پيامد و عوامل مؤثر بر پيش‌آگهي درمان جراحي در بيماران مبتلا به شكستگي دو قوزكي

مقدمه: تاكنون مطالعات متعددي در زمينه‌ي بررسي پيامد درمان شكستگي‌هاي دو قوزكي انجام گرفته است كه نتايج آن‌ها متفاوت بوده‌اند. مطالعه‌ي حاضر به بررسي پيامد اين شكستگي‌ها در بيماران جراحي شده در اصفهان پرداخت. روش‌ها: در اين مطالعه 43 بيمار كه از مهر ماه 1388 به دنبال شكستگي دو قوزكي در مراكز آموزشي درماني شهر اصفهان تحت عمل جراحي قرار گرفتند، بررسي شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه‌ي پيامدهاي پا و مچ پا (FAOS يا Foot and ankle outcome score) استفاده ‌شد. بيماران 6 ماه بعد از عمل جراحي نيز با اين پرسش‌نامه ارزيابي شدند. ميانگين نمره‌ي FAOS با توجه به سن، جنس، ابتلا به ديابت، آناتوميك بودن جا اندازي و سيگاري بودن فرد بررسي گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي FAOS در مردان و زنان تفاوت معني‌داري داشت (0.001 P). ميانگين اين نمره در بيماراني كه Reduction آناتوميك داشتند نيز با افرادي كه فاقد آن بودند، تفاوت معني‌داري داشت (0.001 P). ميانگين اين نمره در افراد سيگاري با غير سيگاري متفاوت نبود (0.39 = P). در افراد مبتلا به ديابت و غير ديابت نيز نمره‌ي FAOS تفاوت معني‌داري داشت (0.002 P). نتيجه‌گيري: عواملي نظير جنس، Reduction نامناسب و ابتلا به ديابت در وضعيت بهبودي و كيفيت زندگي بيماران تأثيرگذار مي‌باشند.