ارتباط ميزان هموگلوبين و هماتوكريت خون بند ناف نوزادان ترم با روش زايمان

مقدمه: نوزاداني كه ميزان هموگلوبين و هماتوكريت بدو تولد در آن‌ها كمتر باشد، بيشتر در معرض خطر كم خوني فقر آهن هستند. اين ميزان تحت تأثير عوامل مختلفي قرار دارد. با تعيين اين عوامل و اقدام مناسب، مي‌توان گام مهمي جهت ارتقاي سطح سلامتي كودكان برداشت. بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط روش زايمان با ميزان هموگلوبين و هماتوكريت خون بند ناف نوزاد انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه‌ي توصيفي بر روي نوزادان ترم متولد شده در بيمارستان 22 بهمن گناباد در سال 1389 انجام شد. نمونه‌ها شامل 90 نوزاد حاصل از زايمان طبيعي و 90 نوزاد حاصل سزارين بودند كه به روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. زمان بستن بندناف در هر دو گروه يكسان بود. نمونه‌ي خون وريد نافي جهت اندازه‌گيري هموگلوبين و هماتوكريت به آزمايشگاه واحد ارسال گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16و آزمون‌هاي Student-t، Fisher’s exact، ضريب همبستگي Pearson و ANOVA در سطح معني‌داري 5 درصد تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: متوسط هموگلوبين نوزادان گروه زايمان طبيعي 1.38 ± 15.11 و نوزادان سزاريني 1.52 ± 13.88 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر بود (0.001 P). تفاوت آماري معني‌داري بين متوسط هماتوكريت نوزادان گروه زايمان طبيعي (4.58 ± 43.64 درصد) با گروه سزارين (4.53 ± 40.73 درصد) وجود داشت (0.001 P). همچنين نتايج نشان داد كه تفاوت معني‌داري در ميزان هموگلوبين و هماتوكريت بين دو جنس مشاهده شد؛ به طوري كه ميزان هموگلوبين و هماتوكريت پسرها بيشتر از هموگلوبين و هماتوكريت دخترها بود (0.01 P). نتيجه‌گيري: از آن جا كه مقدار هموگلوبين و هماتوكريت خون بند ناف در نوزادان سزاريني كمتر از نوزادان حاصل از زايمان طبيعي بود، در نتيجه بيشتر در معرض خطر كم خوني فقر آهن مي‌باشند. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد با توجه به عوارض سزارين از انجام سزارين‌هاي بي‌مورد اجتناب گردد و تمهيدات مناسب در خصوص توسعه و ترويج زايمان طبيعي و ايمن صورت پذيرد و كم خوني فقر آهن در موارد سزارين پي‌گيري و درمان شود.