عنوان مقاله :
تغييرات در گشتاور نيرو و نوسانات الكترومايوگرافي فلكسورهاي عضلهي بازوي انسان پس از تمرين اكسنتريك حاد
پديد آورندگان :
كارگرفرد ، مهدي دانشگاه اصفهان - دانشكدهي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزش , شيلد ، آنتوني دانشگاه تكنولوژي كويينزلند - دانشكدهي مطالعات حركت انسان
كليدواژه :
حداكثر گشتاور ارادي , فعاليت الكترومايوگرافي , عضلهي دوسر بازو , عضلهي براكياليس , تمرين اكسنتريك
چكيده فارسي :
مقدمه: به طور كلي تمرين عضلاني حاد منجر به توسعهي خستگي ميشود كه اثرات مخربي بر عملكرد دارد. هدف اين مطالعه بررسي اثرات تمرين حاد اكسنتريك روي گشتاور نيرو و فعاليت الكتريكي فلكسورهاي عضلهي بازوي انسان بود. روشها: تعداد 16 مرد فعال سالم بدون هيچ گونه سابقهي آسيب عضلاني بالاتنه، 10 ست 5 تكراري تمرين بيشينهي اكسنتريك با يك دست غالب با استفاده از نيروسنج ايزوكنتيك بايودكس (سيستم، 3) در سرعت زاويهاي 120 درجه بر ثانيه در دامنهي حركتي 90 درجهي مفصل آرنج را اجرا كردند. تغييرات در حداكثر گشتاور ارادي و فعاليت الكترومايوگرافي (ريشهي مجذور ميانگين، RMS) عضلات دو سر بازو و براكياليس اندازهگيري شد. يافتهها: تمرين حاد اكسنتريك منجر به كاهش معنيداري در حداكثر گشتاور ارادي گرديد (0.001 P). هنگام تمرين اكسنتريك، متوسط كاهش حداكثر گشتاور ارادي (10.20) 28.21 درصد كاهش يافت (0.001 gt; P). در واقع، به طور متوسط مقادير حداكثر گشتاور اكسنتريك از (11.28) 64.11 نيوتن بر متر در پنج تكرار عمل انقباضي اكسنتريك در ست اول به (10.66) 46.05 نيوتن بر متر در پنج تكرار عمل انقباضي اكسنتريك پاياني از ست دهم كاهش يافت. همزمان با كاهش گشتاور نيرو، مقادير نوسانات فعاليت الكترومايوگرافي (ريشهي مجذور ميانگين، RMS) عضلات دوسر بازو و براكياليس نيز پس از جلسهي تمرين اكسنتريك در سرعت زاويهاي مورد نظر پايينتر بود (0.001 P). پس از جلسهي تمرين حاد، متوسط مقادير ريشهي مجذور ميانگين عضلات دوسر بازو و براكياليس به ترتيب حدود 15.16 و 13.87 درصد كاهش يافت (P 0/001). نتيجهگيري: نتايج نشان داد كه يك جلسه تمرين حاد اكسنتريك منجر به كاهش معنيداري در حداكثر گشتاور ارادي و تغييرات الكترومايوگرافي فلكسورهاي بازو هنگام اعمال عضلاني اكسنتريك گرديد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان