بررسي تغييرات اكوكارديوگرافي بعد از درمان با آنتراسيكلين‌ها در كودكان

مقدمه: محققين در اين مطالعه به بررسي تغييرات سيستولي و دياستولي ايجاد شده در طول زمان بعد از درمان با آنتراسيكلين‌ها در كودكان پرداختند.روش‌ها: در اين مطالعه تعداد 25 بيمار كه محدوده‌ي سني آن‌ها يك تا 17.5 سال بود، مورد بررسي قرار گرفتند. اين بيماران در هنگام اولين دوز تجويز آنتراسيكلين، 6 ماه و يك سال بعد اكوكارديوگرافي شدند. تعداد 25 كودك سالم نيز در همان گروه سني بررسي شدند.يافته‌ها: مقدار متوسط آنتراسيكلين‌ها قبل از اكوكارديوگرافي سوم، 371 ميلي‌گرم بر مترمربع (بين 100 تا 690 ميلي‌گرم بر متر‌مربع) بود. در اكوكارديوگرافي دو بعدي در زمان‌هاي مورد مطالعه، اختلاف آماري بين بيماران و گروه شاهد مشاهده نشد (0.05 P). در اكوكارديوگرافي داپلر 6 ماه و يك سال بعد در موج‌هاي سيستولي ديواره‌ي بين دو بطن، دهليزي ديواره‌ي جلويي، ابتداي دياستولي ديواره‌ي جانبي دريچه‌ي سه لتي، ابتداي دياستولي ديواره‌ي جانبي دريچه‌ي دو لتي، دهليزي دريچه‌ي دو لتي و ابتدا و انتهاي دياستولي ديواره‌ي خلفي تغييرات معني‌داري ديده شد (0.05 P). تغييرات موج ابتداي دياستولي در ديواره‌ي جانبي دريچه‌ي سه لتي، دو لتي و ديواره‌ي بين بطني با دوز دريافتي آنتراسيكلين رابطه داشت.نتيجه‌گيري: طبق مطالعه‌ي ما داپلر بافتي نشان‌دهنده‌ي تغييرات زودرس ناشي از آنتراسيكلين‌ها بود كه در اكوكارديوگرافي دو بعدي قابل مشاهده نبود و بعضي از تغييرت ايجاد شده با مقدار دارو ارتباط داشت.